Abdulkadir ÇAPANOĞLU / YOZGAT Gazetesi Köşe Yazarı

       Ortaokul ikinci sınıfta idik. Yaşımız on dörttü. İngilizce “ay em fortiin yiırs old” demeyi öğrenmiştik. Bunu hep hatırlarım, yaşımızı vurguluyordu çünkü. Başımızda hep kavak yelleri estiğinden ondan sonrasını pek hatırlamam, umurumda da değildi zaten yirmili, otuzlu yaşlar. “Bir abam var atarım, nerde olsa yatarım” hesabı. Ama “kırk” kelimesi ötekilere hiç benzemiyordu. Çok ağırıma gitti kırk, bir türlü kabullenemedim. “Gökten ne yağmışta yer kabul etmemiş” sonunda herkes gibi bizde razı olduk başımıza gelene. 

       Kırk sayısı İnsanoğlu için kısalan bir ömrü ifade ettiğinden bir hüzünlenmeye vesile oluyorsa da kuruluşlar için bir gurur vesilesi oluyor. Bir kuruluşun kırk yıl eğilmeden, bükülmeden onuru ile ayakta kalması işini devam ettirmesi kolay olmasa gerek, hele bu bir gazete ise. Dikkatli bir gazete okuyucusu ”Bu gazete basın ahlak yasasına uymayı kabul eder. Günlük tarafsız siyasi gazete” vb. yazıları gazetelerin künyelerinde okur ama ne kadar tarafsızdır o biraz tartışılır.

       Yozgat gazetesi yayımlandığı ilk günden bu yana başındaki gerçek basın emekçisi Sayın Osman Hakan Kiracı’nın titizliği sayesinde tarafsız kalabilmiştir. Bu yüzdendir ki gerektiği zaman suya da, sabuna da tarafsız bir gözle dokunmaktan çekinmez. Bu yüzden değişik konularda sayısız ödüle sahiptir ve bu yüzden “Osman Hakan Kiracı” ismi Türk basınında bir markadır. Buna birlikte yaşadığımız birçok olayda bizzat şahit olmuşumdur. Bir misal; 21 Mart 2009 Cumartesi günü saat 11.00 sularında değerli dost Osman Hakan Kiracı ile Hürriyet gazetesi başyazarı Oktay Ekşi ağabeyimize bir ziyarette bulunmuştuk. Oktay ağabey “Osman senin değerlendirmelerine ben çok önem veririm” diyerek genel seçim öncesi orta Anadolu’da son durumlar hakkında bir tahlil yapmasını istemişti. Ogün öğle yemeğinden önce ve sonra Allah uzun ömür versin Oktay ağabeyle epey uzun bir süre sohbet etmiştik. 

       Osman Hakan Kiracı ile başka bir tarihte İstanbul’da bir matbaa makineleri fuarını birlikte gezerken de Yozgat gazeteleri ve matbaaları konusunda bir değerlendirme yapmıştı. Bu sohbetimizde tarafsız bir basın kuruluşunun zorluğundan ve onun getirisi ve götürüleri hakkında epey bilgi sahibi olmuştum. Bu arada “En az otuz yıl Yozgatlıya bedava gazete dağıttım da bir Allah’ın kulu bu değirmenin suyu nereden geliyor” diye sormadı” diyerek sitem eden Abbas Sayar ağabeyimizi de rahmetle anmıştık. Evet, tarafsız, dürüst, namuslu ve sözüne güvenilir gazeteci olmak gerçekten zor işmiş. Abbas Sayar ağabeyimle 11 Kasım 1971 gecesi Yozgat’ta oteldeki odasında İstanbul ve Yozgat’taki yaşantısı hakkında sabaha kadar sohbet etmiştik. Kimlere, neden sitem etmişti bilip de yazamamak ne zormuş meğer. Ben de bir kuyuya gidip Kral Midas’ın berberi gibi mi yapmalıyım? Bunları düşününce Osman Bey’i daha iyi anlıyorum. 

       Geçmişte 23 yıl günlük daha sonra haftalık, 15 günlük aralıklarla periyodik “kâğıt gazete” olarak çıkan Yozgat gazetesi şimdilerde daha doğrusu 8 yıldır İnternette günlük olarak yayın hayatını sürdürüyor. Dolayısıyla dünyanın her yerindeki Yozgatlılara okuma fırsatını sunuyor. Sadece Yozgatlılar mı? Hayır, internette değişik konularda bilgi arayanların karşısına da Yozgat Gazetesi çıkıyor. Örneğin Çapanoğlu olayları sırasında Çapanoğulları ile birlikte hareket eden Amasyalı Piroğulları’nın torunları gazetede yazdığım bir makalemi internette okuyup 93 yıl sonra (1920–2013) Amerika’dan bana ulaşabiliyorlar. Yine gazetede yayımlanan bir anıma internette rastlayan bir zamanların ünlü orkestrası Üstün Poyraz Set’in kurucusu Üstün Beyefendinin oğlu Sayın Kaan Poyrazoğlu, kırk beş yıl sonra bana ulaşıp duygularını benimle paylaşıyor. 

       Yazımın başında da belirttiğim gibi kırk kelimesi benim için çok özel bir kelime. Kırk yıl yöresel ve ülkesel türlü olumsuzluklara rağmen azimle ve sabırla yayın hayatını sürdüren Yozgat gazetesine ve emekçilerine başarılı daha nice kırk yıl diliyorum. // 05.03.2013