ANILAR (2)

Gübre Sanayi Emekli Genel Müdürü Mustafa Çağlayan anlatıyor. İstanbul’da ahbaplarla birlikte Boğazda bir lokantaya gitmiştik. Sohbet sırasında galiba Yozgat lafı geçmiş ki yan masada oturan yaşlıca bir hanım çekingen bir tavırla “Yozgatlı mısınız” diye sordu. Evet, Yozgatlıyız deyince ağır ağır konuşarak “Bende vaktiyle Alaca’da görev yapmıştım” dedi. “Eşim de Alacalıdır” diyerek takdim ettim, tanıştık. Kıyafetinden ve tavrından güngörmüş bir hanımefendi olduğu belli idi. Emekli hemşire imiş.1930 lu yıllarda Çorum’un Alaca ilçesinde görev yapmış. Bize, o günlerden hatırında kalan bir anısını nakletmişti. “Alaca da görev yaparken görev icabı zaman, zaman köylere de gidiyordum. Alaca’nın Arapseyf köyüne gittiğimde vakit kalırsa dere kenarına gider, çamaşır yıkayan hanımlarla da sohbet ederdim. Yine bir gün hanımlarla sohbet ederken, o sırada çevrede dolaşan Çapanoğlu Aslan Bey de atını sulamak için dere kenarına gelmiş. Aslan Bey o yörenin beyi idi, Çapanoğlu ailesindendi mesleğim icabı hatırı sayılır birçok kimseyi tanıyordum, kendisi ile de tanışıyorduk. Yakışıklı uzun boylu bekâr bir beydi. Bizden tarafa bakınca uzaktan selamlaştık. Ben yakınımdaki hanımlarla sohbet ederken bizden biraz daha uzaktaki hanımların konuşmalarını da duyabiliyordum. Hatta birisi özellikle benim duyabileceğim bir ses tonu ile şöyle söyledi; “Bu adam at sulamak için buraya gelmezdi, Allah bilir bu fışkı karı için geliyor.” Şaşırdım, utandım. Üzülsem mi sevinsem mi bilemedim”. Gözleri daldı gitti, sanırım o anı yeniden yaşıyordu.

Yazarın notu: Adı geçen Çapanoğlu Aslan bey, Çapanoğlu olayları neticesi Amasya İstiklal mahkemesi kararı ile idam edilen Çapanoğlu Halit Bey’in oğludur. Halit Bey, Arapseyf’de bıraktığı eşinin ve çocuklarının durumunu merak ettiğinden, olaylardan sonra sığındıkları Aziziye de (Kayseri Pınarbaşı) endişeli bir huzursuzluk içindedir. Huzursuzluğunu hisseden kardeşlerinin kendisini teskin çabalarına rağmen bir gece kimseye haber vermeden bindiği atın ayaklarına keçe sarıp gizlice kaçar. Karatepe çiftliğindeki eve gelir. Ancak köyde de sevilmeyen hain bir köylü ihbar edince yakalanır. Oradan Arapseyf’deki evine getirilir. Muhtar Ali Kâhya’nın muhtarlık odasında ailesi ile vedalaşır(Yakalanışını ve veda sahnesini Yazar Siyami Yozgat’ın “Usat” romanında okumanızı tavsiye ederim). Oradan İstiklal mahkemesinde yargılanmak üzere Amasya’ya götürülür. Amasya da hapiste iken adam öldürmekten tutuklu Amasya’nın Eraslan köyünden Kara Tahsin ağa ile kader birliği yaparlar. Tahsin ağaya “Bunlar beni asacaklar biliyorum. Buradan çıktığında ailemi ziyaret etmeni ve onlara benim eğilmeden bükülmeden mahpusta kaderimi beklediğimi söylemeni istiyorum” der. Yargılanıp orada idam edilir (13 Haziran 1921). Birkaç ay sonra da Atatürk beyleri affeder. Tahsin ağa cezasını tamamladıktan sonra Arapseyf köyüne gelir, Halit beyin mesajını ailesine iletir. Ömrünün sonuna kadar da zaman zaman Arapseyf’e gelerek aile ile dertleşirdi.

Yozgat Gazetesinin değerli okurları; Milli gazetelerdeki sevdiğim köşe yazarlarının beğendiğim yazıları için onlara teşekkür veya destek mailleri gönderirdim. Bir yandan da rahatsız ediyor ve kıymetli zamanlarını çalıyor muyum acaba diye tedirginlik duyardım. Yozgat Gazetesi bana köşe verip de yazmaya başlayınca şunu fark ettim. “Yazar, okuyuculardan gelecek yorumları meğer her gün heyecanla bekliyormuş.” Yorum göndermek zahmetinde ve lütfunda bulunan tüm okuyucularıma teşekkürlerimi arz ederim.

02.10.2012