GİTAR VİRİTÖZÜ CARLOS SANTANA’NIN BOYACI ÇOCUKLAR İLE TÜRKİYE MACERASI

Değerli okurlar, ABD'li şarkıc ıJennifer Lopez'in 6 Ağustos’ta Antalya’daki konserine sayılı günler kala, fiyatı 20 bin eurodan 25 bin euroya yükselen 28 locadan son birkaçının kaldığı haberini okuyunca 1970 yılından bu yana her yapıtını hayranlıkla dinlediğim, videolarını büyük coşku içinde izlediğim gitarist Carlos Santana’nın ilk İstanbul konseri sırasında yaşadığı ve yaşattığı ibret verici olay aklıma geldi. sizlerle paylaşıyorum. Çünkü asıl ismi, Carlos Augusto Alves Santana olan bu büyük gitarist, dünyanın gelmiş geçmiş en iyi yüz gitar virtüözleri arasında 15. sırada gösterilir.

20 Temmuz 1947 Meksika doğumlu olan ve "Latin Orkidesi" unvanlı Carlos Santana ilham aldığı isimler arasında B.B.King ve Jimi Hendrix’i gösterir. Mariachi kemanisti bir babanın çocuğu olması sayesinde küçük yaşta keman çalmayı öğrendi. 13 Grammy Ödülü’nün yanı sıra çok sayıda altın plak ve müzik ödülüne sahip Santana’nın bugün dünya üzerinde milyonlar satan toplam 32 albümü bulunuyor.

Gitarist ve söz yazarı Carlos Santana’nın yolu 1989 yılında İstanbul'a düşer. İstanbul'a ilk kez gelen Carlos Santana, alanda karşılanıp konaklayacağı otele getiriliyor. İlk gün serbest, akşama basın toplantısı yapılacak. Dinlenmek yerine, "Çıkalım İstanbul'u dolaşalım," diyor. Yanına bir rehber veriliyor, bir de araç tahsis ediliyor. Kapalıçarşı, Sultanahmet, Ayasofya derken Santana güzel bir çay bahçesi görüyor. Hem üstadı dinlendirelim hem de bir Türk kahvesi içsin diye bahçede bir masaya oturuyorlar. O ana kadar koca Santana'yı bir Allah'ın kulu tanımıyor. Resimdi, imzaydı diye taciz eden de yok. Kendi de zaten bu durumdan şikâyetçi değil, çünkü adamın öyle kompleksleri yok. Rehberle beraber kahveleri höpürdeterek sohbet ediyorlar.

Birden çay bahçesinin önünden geçmekte olan boyacı Roman çocuklar bağırmaya başlıyorlar...
"Heyy !.. Hello Santana ! Welcome İstanbul ! I love you Santana !.." "
Çay bahçesinin garsonları çocukları tersliyor. "Kesin ulan, bağırmayın, içeri falan da girmeyin, dağılın buradan, müşteriyi rahatsız etmeyin !"
Santana rehbere diyor ki : "O çocukları buraya çağır, ben içeri gelmelerini istiyorum."
Rehber, hemen garsonlara durumu izah ediyor : "Aman abilerim, adam dünya starı, herkese rezil oluruz, boyacıları yanına istiyor, bırakın gelsinler."

Çaresiz izin veriyorlar. Boyacı Roman çocuklar sandıklarıyla beraber dalıyorlar çay bahçesine. Rehber söylediklerine tercüman oluyor, başlıyorlar koca Santana'yla sohbete. Diyorlar ki, "Sen dünyanın en büyük gitar ustalarındansın. Senin çizmelerini boyayalım, kıyağımız olsun, beş kuruş istemeyiz."

Santana çok mutlu oluyor, hem de çok şaşırıyor. Çocuklara gazoz, kola ısmarlıyor. Sonra da soruyor tabii : "Geldiğimden beri beni İstanbul'da kimse tanımadı. Peki, bu çocuklar beni nasıl tanıdı ?"

Çocuklar anlatıyorlar : "Biz boya yaparken bazı müşteriler gazete okur. Fırça sallarken arada gazetelere de bakıyoruz tabii. Resmini orada gördük. 'Dünya Yıldızı Santana İstanbul'a Geliyor' yazıyordu, oradan tanıdık seni."

Çizmelere boya cila yapılıyor. Santana para vermek istiyor ama çocuklar almıyor. "Peki”, diyor Santana, "yarın akşam konserim var, beni dinlemek ister misiniz ?" Çocuklar deli oluyor. "Hem de çok isteriz Santana. Sen delikanlı adamsın !.."
Santana, rehberden ikişer kişilik davetiyelerden alıyor, çocuklara veriyor. Kardeşiniz varsa yanınızda getirebilirsiniz, diyor. Çocuklar çok mutlu, tabanları kıçlarına vurarak çıkıyorlar, çay bahçesinden caddeye doğru seğirtip kayboluyorlar…

Ertesi akşam Açıkhava'da müthiş bir izdiham var. Roman çocuklar ellerinde davetiyelerle konsere geliyorlar. Ana kapıdan giremiyorlar, çünkü Santana misafirlerine VIP davetiye vermiş, çocuklar nereden bilsin, VIP kapısına gelince kıyamet kopuyor.. "Kimden çaldınız lan bu davetiyeleri ?"
Çocuklar, "Biz kimseden çalmadık abey, biz Santana'nın misafirleriyiz, o verdi bunları bize.." deyince, "Hass..tirin ulan !" diyerek ve sille tokat tartaklayarak çocukların ellerinden davetiyeleri alıp kapıdan kovuyorlar. Ama Santana'nın VIP misafirleri pes etmiyor.. Sanatçıların arka giriş kapısını buluyorlar. Orada da aynı muamele tabii.. "Hadi yürüyün lan !.."

Çocuklar asla pes etmiyor. "SANTANAAA ! SANTANAAA !.. HELP.. HELP !.." diye hep bir ağızdan basıyorlar feryadı. Bir şekilde rehbere haber gidiyor, o da gidip durumu Santana'ya anlatıyor. Sonra da rehber gidiyor, çocukları alıp kulise, Santana'nın yanına getiriyor. Salya sümük, gözyaşları içinde başlarına geleni anlatıyorlar. Santana çok üzülüyor ve sinirleniyor..
"Misafirlerimi alın ve yerlerine oturtun."

Boyacı Roman çocuklar rehberle beraber sahne kenarından seyircinin arasına iniyorlar. Büyük sorun oluyor.. Çocukların yerlerine çoktan birileri oturmuş bile. Vali yardımcısının kızı, damadı.. Belediye'den falancanın bacanağı, filancanın eltisi, görümcesi.. "Biz protokolüz kardeşim, kalkmıyoruz !" diyorlar.

Görevliler de durumun farkında ama korkudan bir şey yapamıyorlar... Dakikalar geçiyor ama sorun çözülemiyor. Sonunda merdiven basamaklarına birer minder koyulup Santana'nın VIP misafirlerini oraya oturtarak olayı bağlıyorlar.

Rehber tekrar Santana'nın yanına gidiyor ve olanları anlatıyor.
Sanatçı diyor ki, "Git onlara söyle, benim misafirlerime kimse saygısızlık yapamaz.. Eğer sahneye çıktığımda çocukları en ön sırada, koltuklarda görmezsem tek bir nota çalmam. Sahneye çıkarım, olayı anlatır, veda eder giderim. Tazminat falan da umurumda değil, bedeli ne olursa olsun öderim."

Konserin başlaması lazım ama bir türlü başlamıyor. Alkışlar, ıslıklar başlıyor. Ve işler karışıyor. VIP bölümünde bir kargaşa var... Bu defa görevliler durumun vahametinin farkında. Çocukların koltuklarına çöken baldız, bacanak, elti, görümce ve de enişte.. Tek tek koltuklardan kaldırılıyorlar. En ön orta protokol koltuklarına Santana'nın VIP misafirleri olan Roman çocuklar oturuyorlar..

Arkaya "tamam" diye haber gidiyor, ışıklar açılıyor, sahne aydınlanıyor ve Carlos Santana sahneye çıkıyor.. Yer yerinden oynuyor. İlk iş olarak ön tarafa bakıyor, misafirleri yerinde mi diye.. Çocukları görüyor, bakıyor ki herkes mutlu.. Başparmağını yukarı doğru çevirip VIP misafirlerine bir OK çekiyor. Sonrasında o sihirli parmaklar gitarının tellerine gömülüyor. Açıkhava'da sanki gitarından binlerce beyaz güvercin çıkıyor. Uçuyor, uçuyor, Santana'nın misafirlerinin üstünde sortiler yapıyor.

20 yıl aradan sonra 6 Temmuz 2009 tarihinde İstanbul Kuruçeşme Arena’da vereceği konser öncesi Milliyet Gazetesinden Zeynep Özkartal ile yaptığı sohbette ilgimi çeken bazı sorulara verdiği cevapları da aşağıda sizlerle paylaştım.

— "Neden bu kadar beklediniz? "
— Genelde bir yere gitmeden Tanrı’nın bana yeşil ışık yakmasını beklerim, yakmazsa başka yere giderim. Tanrı’ya inanıyorum.
— "İstanbul hakkında neler hatırlıyorsunuz? "
— Sihir! Harikaydı. İbadet yerleri olağanüstüydü. Eğer cennete gideceksem orada tapınaklar göreceğime inanıyorum. Sokaklarda duyduğum ezan sesini, insanların Allah’ın adını anmalarını çok sihirli bulmuştum. Bence çok mistik bir şehir. İstanbul gibisi yok.
— "Kurduğunuz Milagro Vakfı sizin için neden önemli? "
— Çünkü Rahibe Theresa ya da Dalai Lama’nın yaptıklarının bir benzerini yapmak kendimi iyi hissettiriyor. Müziğimi, paramı, gücümü ihtiyacı olan insanlar için kullanıyorum. Çocuklar için daha iyi bir eğitim imkânı yaratmaya, AIDS’le savaşmaya, tecavüze uğrayan kadınları rehabilite etmeye çalışıyoruz. 61 yaşındayım, hayatım boyunca hiçbir şey beni bu çalışmalar kadar tatmin etmedi. Hiçbir şey beni çocuklara yardım etmek kadar tatmin etmedi”
—
Gitarlarını kullandığı "Paul Reed Smith " (PRS) firması, Carlos Santana’nın kendi adını taşıyan "Santana III" adlı özel bir gitar serisi de bulunmaktadır. PRS gitarları ülkemizde modeline göre 3.000-33.000 TL. aralığında satılmaktadır.

Bay Carlos Santana’ya ben de sağlıklar diliyorum.

Gerçekten çok büyüksün... VIVA SANTANA


08.07.2019