KOYUNDA BEREKET VARDIR! KÖPEK ZİYANDADIR!

Değerli okurlar, çok okuyan arkadaşlarımdan biri aşağıdaki yazıyı göndermiş. 

Adamın biri İbrahim Ethem hazretleri ile tartışır ve bereket diye bir şey yoktur, inanmıyorum der.

İbrahim Ethem: Koyunları ve köpekleri görüyor musun? Der.

Adam: Evet.

İbrahim Ethem: Hangisi daha çok doğurur?

Adam: Köpekler yediye kadar, koyun ise en fazla üçüz doğurur der.

İbrahim Ethem: Etrafına baktığında hangilerinin daha çok olduğunu görürsün?

Adam: Koyunlar çoktur der.

İbrahim Ethem: Peki, sürekli kesilen ve sayısı azalan koyun değil mi!?

Adam: Evet der. (Burada bir anlatım eksikliği var. Devamlı kesildiği halde nasıl çoğalıyor demek istiyor.)

İbrahim Ethem: İşte bereket budur!.

Adam: Niye böyle olur. Koyun neden köpeklerden daha fazla olur? Diye sorunca;

İbrahim Ethem der ki:

Çünkü koyunlar gecenin ilk saatlerinde yatar, şafaktan önce de kalkarlar.

Böylece rahmet saatini idrak eder ve üzerlerine bereket yağar.

Ama köpekler, gece boyunca havlarlar (gece boyunca çevrenin emniyetini sağladıklarını görmezden geliyor).  Sonra şafak vakti yaklaştığında düşer yatarlar. Böylece rahmet saatini idrak etmezler ve bereketleri alınır.

Şimdi nefsimize dönüp, boş geçirdiğimiz gecelere, sabaha kadar yaptığımız boş programlara bakıp, bizden, mallarımızdan, çocuklarımızdan en büyük ganimeti nasıl kaybettiğimizi düşünelim!

Yani,  koyun”da bereket vardır! Köpek ziyandadır!

Değerli okurlar, her sosyal olayı ibadete bağlayarak cevaplamak böyle oluyor işte.

Müslümanlarca Horasan dervişlerinden olduğu iddia edilen sufi muhaddis İbrahim bin Edhem (718-782),. Horasan' ın Belh şehrinde doğdu. Ailesi Arap kabilelerinden Benî İcl'e veya Temîm'e mensup olan İbrahim, varlıklı ailesiyle genç yaşına kadar Horasan'da bulundu. Horasan'dan ayrılan İbrahim bin Edhem; Şam, Irak, Hicaz ve Anadolu' ya seyahatler yaptı.

Yeri geldiğinde çok kullanırız “elma ile armut’ u bir kefeye koymuşsun” deriz. Yani yaptığın ya da söylediğin şey yanlış demek için.  Görmeyen bilemez. 300-500 davarlık bir sürüyü idare eden çoban değil çobanın emirlerine göre sürüyü yöneten köpeklerdir.

Önce bir anımı anlatayım. 1971 yılı yazında ziyaretlerine gittiğim Veteriner eniştem (teyzemin beyi) Rahmetli Vedat Manacıoğlu ile Merzifon’da dağda yayılan bir sürüyü aşıya gitmiştik. Sürü öyle bir dağılmış ki toplamaya kalksan akşama kadar oyana bu yana koşmaktan dilin damağın sarkar. Çoban ıslıkla bir emir verdi, biz çobanla ayaküstü sohbet ederken iki kangal 10 dakikada koca sürüyü toplayıp önümüze getirmişti. Demek oluyor ki koyun sürüsünü yönetmek için  şu üç şeyin birlikte olması gerekiyor. “Bir değnek, bir kepenek(çoban), bir de köpek…”

İbrahim Ethem hazretleri hiç düşünmez mi etini yemek için beslediğin ve çoğaltmaya çalıştığın koyun kendini korumaktan acizdir. O sadece otlamayı düşünür kurdu fark ettiğinde de iş işten geçmiştir. Onun için" kurt kaptı" deriz.  Karnını doyurduğun koyunun eti bu köpek sayesindedir. Onu bu kadar hakir görmek yerine ona teşekkür borçlusun be adam. 

Gece boyunca havlayan bu köpekler senin malını ve belki de canını koruyorlar. Köpek sabaha kadar havlamasa bırak koyunlarının çoğalmasını sabaha kadar canlı bile kalamazlar işte o zaman görürsün koyunda bereket köpekte ziyan nasıl oluyormuş.

Köpeklerin sahiplerine olan sadakatlerini ona sahip olmayanlar bilemezler. İster evinizde ister bahçenizde beslediğiniz köpek sizi eve döndüğünüz her akşam aynı heyecanla karşılar ki bunu ne eşinizde ne çocuklarınızda görebilirsiniz. Sokak köpeği diye görmezlikten geldiğimiz hayvanlar o kadar sevgiye muhtaçlar ki bırakın okşamayı bir tatlı sözümüzle hemen kuyruk sallayıp mutluluklarını gösteriyorlar. İnsana en yakın iki canlı at ve köpektir. Ama bunu sana nasıl anlatmalı be adam. Abdestim bozulur diye köpeği azarlayarak yanından uzaklaştırmak için ona taş bile atarsın sen. Çünkü gerçeği okumadığın için senin kafan hurafeler ile doldurulmuş. Ne doğaya saygın ne hayvana sevgin var senin.