Ailenin önemi

‘Yine O’nun ayetlerindendir ki, size hemcinslerinizden kendilerine ısınacağınız eşler yaratmış, aranıza muhabbet ve merhamet vermiştir. Düşünen bir topluluk için elbette bunda Allah’ın varlık ve birliğine, kudret ve rahmetine deliller vardır.’ (Rum: 21)

Aile; ana-baba ve çocuklardan meydana gelen sosyal bir kurumun adıdır. Ve bu kurum bir toplumun hem çekirdeği, hem de meyvesidir.

Fertler tek başına bir varlık ifade edemezler, ancak aile bütünlüğü içinde o fertlerin de bir kıymet ve değeri vardır.

Milletlerin, gücü-kuvveti ve dünya üzerindeki tesiri nüfus çokluğundan ziyade sağlıklı ve dengeli bir aile yapısına bağlıdır.

Aile, bizim toplumumuzun da en önemli unsurudur. Bu yapımızın sağlamlığı ile tarih boyunca milli birlik ve beraberliğimizi korumuş ve dünya üzerindeki pek çok milletlere rehber olmuşuzdur.

Ailede; ana-baba ve çocuklar vardır. Bir alenin saadetinin devamı ve oranın bir yuva sıcaklığı ile ilelebet baki kalıp eşlerin birbirine karşı şefkat, hürmet ve muhabbetlerinin devamıyla mümkündür.

Ailede; eşlerin birbiriyle olan ülfet ve imtizaçlarının yanında esas olan, sağlam nesiller yetiştirmeye vesile olmaktır. Bu sebeple aile bir toplumun en küçük ve çok önemli bir birimidir. Çocuklar, ileride yaşayacakları hayatın örneğini bir ailede yaşayarak öğrenirler.

Hayatın ilk beş yaşında karakteri teşekkül eden bir çocuk, mutlu ve huzurlu bir aile ortamında yetiştiğinde dengeli bir insan olacak, aksi takdirde; hem kendine ve hem de topluma muzır bir varlık olacaktır.

İslam dini, evliliği ve aile kurmayı, sağlıklı nesiller yetiştirmeyi tavsiye ve teşvik etmiştir. Bugün sosyal hayatımızda da müşahede ettiğimiz bir vakıa var ki o da şudur: Gerek iş hayatında ve gerekse diğer mesleklerde ne kadar başarılı insanlar varsa bunların, sağlam ve huzurlu bir aile hayatının olduğu görülmektedir. Çocuklar için de, bu sosyal kural geçerlidir.

Hayatın zevk ve lezzeti, meşru dairedeki şefkat ve muhabbetledir. Gayrimeşru dairedeki lezzetin elemi ve belası hayata azap ve işkenceden başka bir şey veremez.