AYNI GEMİNİN YOLCUSUYUZ

Şu kâinat içerisinde insanın yeri, madde itibariyle gözükmeyecek kadar küçüktür. Fakat mana cihetiyle ve vazife itibariyle o kadar büyüktür ki, Cenabı Hak onu şu kâinatın merkezine koymuş ve bütün mahlukatı onun emrine amade kılmıştır.

İşte insanın, kâinattan tutun da nefsine kadar pek çok daire ile alakası ve münasebeti vardır. Yani en küçük daireden taa en büyük daireye kadar bir cihette insanın alakası vardır.

Yani şu insan, vücudundan başlayarak; aile, çevre, şehir, memleket, dünya ve kâinat dairesine kadar her bir daire ile alakası olan bir varlıktır. Meseleyi fayda ve sorumluluk cihetinden ele alacak olursak, insana bakan dairelerden istifade eden insanın o dairelere karşı da bir görev ve sorumluluğunun olması mutlak bir hakikattır. Tâ ki birbirine bakan ve birbirinin harekatını tekmil eden bütün alemler bir nizam ve intizam içerisinde olsunlar.

Konuyu dar dairede ele alacak olursak; insanın en küçük dairesi kendi vücut dairesidir. Bu dairedeki organlar belli bir düzen, nizam ve intizamla hareket etmezlerse, o vücudun dengesi bozulacaktır. İşte; aile de, çevre de aynen böyledir. Şehir ve memlekette bu nizama tabidir.

Dünya ve kâinata gitmeden şu üzerinde yaşadığımız memleket (ülkemiz) dairesine biraz dikkatinizi çekmek istiyorum. Bu memleket hanesinde muhtelif ırklar da olsa bir vücudun azaları gibiyiz. Bir ailenin fertleri gibiyiz. Bir geminin yolcuları gibiyiz. Vücudunda başı ve başında aklı olan bir insanın kendi organlarını tahrip etmesi düşünülebilir mi? Kendini kutsal bir ailenin ferdi görüp, ailenin diğer fertlerinin imhasına çalışması insanî değerlerle bağdaşır mı? Hele de hayatına biraz değer veren canlı ve şuurlu bir varlık, içerisinde seyahat ettiği geminin batırılmasına çalışır mı?

İşte, Ey bu milletin ehl-i hamiyyeti! Hepimiz Türkiye denilen bu kutsal geminin yolcularıyız. Lütfen, geminin tabanındaki anarşist ruhlu farelerin delik açmasına müsaade etmeyiniz…