BEN ANADOLUYUM

35 yıldır ülkemizdeki bölücü-terör sebebiyle oynanan oyunları hazmedemeyen ve bu duruma isyanını manzum bir şekilde dile getiren Bingöllü şair Hacı Gürhan’ın; taşıyla-toprağıyla, oğluyla kızıyla yediden yetmişe hepimizi ilgilendiren şiirini sütunumuza alıyoruz:
Bir yanımdan şafak sökerken bir baştan bir başa,
Her gün selam veriyor güneş kurda kuşa.
Dört mevsim bir yaşarım, yok cihanda böyle eş,
Akşam sefasından ufuklardan batıyor güneş.
İşte ben Anadoluyum, yiğidim çatıktır kaşım, bir babanın öz oğlu, yedi kardaşım.
Yedi oğlum var biri Aras’tır, bir ucunda Serhat,
Bir kızım var Dicle’dir, bir oğlum var Fırat,
İki kızım var Seyhan, Ceyhan kıskançlık verirler yâda,
Her nesneye can verilir, yeşil Çukurova’da.
Bir oğlum var, uzun boyludur rengi kızıl ya,
Bir kızım vardır, kaşları hilaldir adı Sakarya. İşte benim ben, ben Anadoluyum.
Ben Türküm, Kürdüm, Zazayım, Lazım, Çerkezim, Dadaşım.
Dedik ya bir babanın öz oğluyum, yedi kardaşım.
Ben Karadeniz’de Lazım, Hazar denizinde Abhazım,
Bir elimde kemençe bir elimde sazım. İşte benim ben, ben Anadoluyum.
Ağrı Dağında güvercinim. Bitlis’te Ahlat, Van’da Gevaş’ım.
Ben Bingöl dağlarında çobanım, Muş ile kardaşım.
Hakkâri’de Ahmed-i Hani, Fegiye Teyran’a kuşum,
Ben Cizre yollarında Mem-u Zin ile yoldaşım.
Batmanda petrol, Diyarbakır ovasında pamuk, Melik Ahmet Dükkânında kumaşım.
Siirt’te Koçero, Mardin’de Süryani Antep’te Şahin,
Urfa’da Halil-ul Rahman sofrasında aşım.
Ben Erzincan’da Terzi Baba Elazığ’da Gaggoş’um.
Ben Munzur’da Alevi, Sivas’ta Kızılbaş’ım. İşte benim ben, ben Anadoluyum.
Ben Hatay’da Arap’ım Habib-i Neccar’a yandaşım,
Ben Malatya, Adıyaman, ben Maraş’ım,
Ben Kayseri, Kırşehir, Kırıkkale, eğilmez başım.
Ben Yozgat, Tokat, Ankara vatan duvarında taşım.
Adana, Antalya, İzmir, Bursa’dan hoşum.
Sakarya, İzmit, İstanbul aşkıyla sarhoşum,
Egede Efe Trakya’da Roman Marmara’da Mamoş’um,
Ben Yurtta Sulh Cihanda Barışım, Kur’anı Kerimin ışığında çağdaşım.
Ben Anadolu Erenleri; Mevlana, Yunus, Hacı Bektaş’ım.
Ey sevgili kendine gel, sen bensin ben sizim.Çanakkalede yatan binlerce kefensizim.
Beni benden ayırmak ne mümkün; aynı beden, aynı kemik, aynı tırnağım, aynı dişim.
Ben anayım, ben babayım, ben dayı, yeğenim, ben eşim.
Ya Rabbi sana arzu niyazım var ayırma beni Haktan.
Ya Rab koru beni düşmanlardan dış mihraklardan.
Otuz beş yıldır ne baharım var ne yazım, mevsimde kışım.
Ben üzgünüm, ben kırgınım, ben ağlayan gözlerde yaşım.
Ben Gürhan’ım, Garip Ozanım, bu topraklarda vatandaşım.

28.02.2017