DEMEK MEVSİMİ GELMİŞ

Öğrencilik, öğretmenlik ve yöneticilik hayatımızda (1970’ten bugüne) çok garip olaylarla karşılaştık. Özellikle “Din ve Vicdan Özgürlüğü” sahasında, insanların günde bir iki vakit namazı resmî kurumlarda nerede ve nasıl kılacağım endişesi hayatına hakim oluyordu.

Nice, kalorifer dairelerine serilmiş karton seccadeleri kazanlara attıran müdürler!

Cuma Namazlarınızı, evinize gidince akşam kaza(!) edersiniz, diye fetva emini kesilen yöneticiler!

Yine, maksada matuf olsun ama, bu levhayı (Mescid) buradan derhal kaldır, diyen saygılı amirler!

Neler gördük ve neler yaşadık?

Orta Çağ Engizisyonu gibi bu zihniyet, güya dindarlığı çağdaşlıkla bağdaştıramıyordu. Bir kurumda birkaç öğrenci namaz kılarken yakalanınca(!) hemen izi sürülüyor, bir de mescidimsi bir yer varsa, artık o kurumun yöneticisini Allah kurtarsın. “ Laiklik elden gidiyor”diye atılan başlıkları ve yaygaraları seyret.

Zamanla, genel talep üzerine terminallerde ve petrol istasyonlarında mescidcikler açılmağa başladı, korkulan olmadı ve laikliğe de hiçbir şey olmadı, namazını kılan kıldı, kılmayan kılmadı. Namaz kılanlar da: “ Sebep olanlardan Allah razı olsun”diye hem kendilerine ve hem de ecdadına dua ettiler.

Bundan birkaç yıl önceydi, bir Kanada seyahati esnasında Amsterdam (Hollanda’nın Başkenti) Hava alanına indik.Biraz da endişeyle mescid sordum.Görevli şahıs önüme düştü ve bizi bir yere götürdü. Baktım, kapıda “Meditation Center” (Meditasyon Merkezi) yazıyordu. Yani ruhen rahatlama yeri. Maddeci Batılı, ruhu ve ruhun ihtiyaçlarını kabul ediyor, ama bizim laikçiler ruh-muh tanımıyorlardı.Her neyse, orada her din ve kültürün ibadet mekanını görüp, “İnşallah bir gün biz de bu standardı yakalarız” diye ümitlenmiştik.

“ Demek Mevsimi Gelmiş”. Yaz gelince buzların eridiği gibi, bazı inanç ve saygı yoksunu ve beyinleri buz tutmuş insanların da artık, bu insanî ve çağdaş değerlere karşı direnmeleri kırılmış ki, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın talebine bir takım cılız seslerden fazla bir yaygara koparılmadı. “Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Yapı Denetimi Hakkındaki Kanun Taslağına bir madde ilave ederek; sağlık-sosyal- kültürel ve eğitim kurumlarında kreşlerde ve hava limanlarında mescid ve emzirme odaları diye birer alan tahsisi talep ediyordu.” Ne denir buna. Bu çağda ve bu dünyada yaşayan insanların gayet fıtrî ve haklı taleplerini göz önüne alan, mesuliyetini müdrik yöneticileri kutlamak gerekir.Olayı saptırıp sulandırarak sadece “sinema ve operalara” tahsis edilmiş gibi göstermeğe çalışanları da kınıyorum.