EMNİYET (GÜVEN) DUYGUSU NEREDE?

Arapça “e,m,n” kökünden türemiş ve dilimize yerleşmiş olan “ Emniyet”; emin olmak, güvenilir olmak, istikamet üzere bulunmak, bir şeyi korumak için birine bırakmak, insanın her bir şeyini güvendiği ve itimat ettiği birine emanet etmesi demektir.

Emniyet veya emanet, görülüyor ki gerçekten çok kutsal bir sıfattır. Bu sebepten Peygamberliğin 5- tane kudsi sıfatından (Sıdk, Emanet, Fetanet, İsmet ve Tebliği risalet) biridir.

Cenabı Hak; insanı “Halife-i Arz” olarak, birtakım özel duygularla teçhiz ettiği için, semavat ve arzın tahammülünden çekindiği, “Emanet-i Kübra”yı insanın isteği ile yine ona yüklemiştir. Bu emanet-i kübra meselesi müstakil bir yazı konusu olduğu için şimdilik o kapıyı açmıyoruz.Yalnız o emanetin cüz’i bir tecellisi de insan ruhuna aksettiği için, o konuyu biraz açmak istiyorum.

Evet, burada bu kökten türeyen bütün kelimelerin yerine daha güncel bir kelime olan “Güven” kelimesini kullanalım.

İşte bu “Güven” öyle manevî bir iksirdir ki, bununla;

İnsanlar birbirlerine inanıp itimat ederler.

Bununla aile birliği temin edilir ve devam eder.Bununla ticarî ortaklıklar tesis edilir ve bununla devam eder.Bu duygu vasıtasıyla; aile-toplum-millet ve ülkeler arasındaki nizam, intizam, hak-hukuk ve adalet ilkeleri tesis edilir ve ilanihaye devam edebilir.Bu sarsıldığında, çürüme ve kopma başlamıştır. Kimse kimseye güvenmez. Hayat azap ve işkenceye dönüşür. Maalesef bunun emarelerini bugün yaşıyoruz.

Bayram münasebetiyle Sorgun’un bazı köylerine ziyaretlerde bulunduk. Yollarda “Otostop” yapan bir sürü genç insan gördüm. Arabada yer olmasına rağmen o çocukları arabaya almağa cesaret edemedim. Birkaç defa durmak için niyetlendim, hanım her defasında beni ikaz etti ve medyadaki bir sürü olumsuzlukları hatırlattı. Onların çaresizce yol ortasında el kaldırışları ve sonunda “lanet okuyuşları” hâlâ gözümün önünden gitmiyor.

Ne yapalım?

Başta medyadan başlayıp gazetelerin şu üçüncü sayfalarına bir çekidüzen vermelerinin sağlanması lazım.Çünkü edipler, edepli olmak zorundadır.Basın ahlak yasası tam uygulanmalıdır.Daha sonra ise; aileden başlıyarak,okul ve çevre ile ciddi bir ahlak, edep ve terbiye dersi için topyekün bir “ Güven” seferberliği başlatmalıyız. Yoksa, bu gidişin sonu bellidir.