GERÇEKLER DEĞİŞMİYOR

Son günlerde yaşadığım iki olay, bana bu hakikati bir defa daha ispat etti.

Olaylara geçmeden önce, insan tahlilini yapan ve bir kısım insanların toplum içerisindeki konumu itibariyle nasıl ve neden rağbet gördüğünü anlatan tarihi bir anekdotla yazıma başlamak istiyorum.

İran’ın eski padişahlarından “Nuşirevân-ı Âdil’in” (ö.579), çok hikmetli ve bilgili bir veziri vardır. “Büzûr-u Cumhur” denilen bu zata bir gün şöyle bir soru sorarlar:

-“Neden ulemâ ümerâ kapısında da, ümerâ ulemâ kapısında gözükmüyor? Halbuki ilim emaretin çok fevkindedir.”

O zat şöyle der:

-“Ulemânın ilminden, ümerânın cehlindendir.”Yani âlimler ilminden dolayı, malın ve makamın kıymetini bildikleri için onu ümerânın (amirler) kapısında arıyorlar. Ümerâ bu işin farkında olmadığı için âlimlere iltifat etmiyor.Büzûr-u Cumhur bunu derken, aynı zamanda mal ve mansıp hırsı içindeki âlimleri de nâzikâne iğneliyor.

Şimdi gelelim aynı gün yaşadığım ve bu hakikati te’yit ve te’kit eden olaylara:

Birincisi: Bir öğrencimin görev yaptığı camiide namaz kılıyoruz. Bu ilçede görev yapan pek çok Din Görevlisi benim öğrencim olduğu için beni görünce cübbeyi getirir ve mihraba davet ederek kendinden beklenilen vefa ve kadirşinaslık tavrını gösterirler.Ben de çoğu zaman teşekkür eder, onların arkasında namaz kılmaktan mutlu olacağımı ifade ederim. Bu sefer öyle olmadı, her neyse namaz bitti ve sonunda tesbihat esnasında imam elindeki tesbihi benim yanımda namaz kılan ve dünyevî bir makam sahibi zata uzatarak onu taltif etti.

İkincisi: Aynı gün ilçemizdeki bir okulun ödül törenine davet edildik. Tabiatıyla protokole ilk sıradan yer ayrılmış ve bizi arka sıradan bir sandalyeye oturttular. Protokolde ilçenin makam ve mansıp sahipleriyle birlikte okul aile birliği başkanları (eskisi ve yenisi) da var. Söz konusu umera tek tek sahneye davet edilerek taltif edildiler, biz de bir kenarda oturup birkaç resim çektikten sonra toplantıdan ayrıldık.

Önemli Not: Bu yazı; sakın alkış ve iltifat beklentisi için yazılmış değil, zaman ihtiyarlaşsada hakikatler hep genç kalıyor.