İKAZ

“Sakın yetime kötü davranma. Bir şey isteyeni azarlama. Rabbinin nimetini de yâd et.” (Duha Suresi: 9-11)

İkaz: İnsanları gafletten kurtarıp uyandırmak, tembihleyip doğruya yöneltmek manalarına gelmektedir. Hadiselere bakış açısını da yeniden değerlendirmek manasına gelen ikaz; herkese farklı bir şekilde, zaman ve zemine göre veya kişilerin konumuna göre onların bu ihtarı algılayacağı biçimde aksetmektedir. Ama burada mühim olan, insanın bu dersi alıp hayatına istikamet vermesidir. Her neyse, bu mukaddimeden sonra asıl konuya gelelim. Ben bu hafta yazımı dilencilere ayırayım istiyordum ve bu konuda daha önce yazdığım yazılardan da şiddetli bir yazı yazayım diyordum. Ama yaşadığım bir olay bana bu konuda biraz daha adaletli olmamı ikaz ediyordu.

Olay şu: Yer ve kişileri gizliyorum ki, hadise şahsilikten çıkıp umuma ibret olsun. Bir Büyük bir caminin avlusunda abdest almak için hazırlanıyorum. Baktım yanımda tanıdık bir genç belirdi. Bana dedi ki: Ali amca senin ceplerinde cevşen vb. kitaplar vardır, ben ceketini tutayım sen git ihtiyacını gör ve abdestini al, ben burada seni beklerim. Bu teklife ne denir? Allah senden razı olsun, dedim ve ceketi o gence vererek bir alt kata indim. 10-dakika sonra baktım, ne o genç ve ne de bizim ceketten bir iz yok…

Eyvah! Cepte; cüzdan, kimlik, maaş kartı vs. bir hayli zati eşyalar var. Nerede bu çocuk diye telaşla sağa sola koştum, kimse yok. Tanıyanlar da soruyor: Hoca nedir bu telaş? Bu havada neden ceket giymedin? Kime, nasıl anlatırsın bu durumu! Sohbet(!) ilerleyince her kafadan bir ses geliyor. Kimi hemen emniyete git diyor, kimi nasihate başlıyor: Yahu sen millete zekât ve sadakanın öneminden bahsediyordun, yoksa bu günlerde sadaka vermiyor musun? Bu mealde nasihatler devam ederken, Allah’tan ezan sesi imdadıma yetişti. İmam sabah ezanı okuyordu. Ve bu olay da rüyamda cereyan etmişti. Çok şükür uyanıp etrafa baktığımda zayiat yok. Ama ben gereken ikazı almıştım.

Cuma gecesi gördüğüm bu rüyanın tesiriyle, Cuma namazından sonra bir genel yardım sandığına ve bir de mevcut kadrolu dilencilerimizden en muhtaç olan birine (lisan-ı haliyle isteyen) bir miktar sadaka verdim de kalbim ve ruhum rahatladı.

Yani şunu demek istiyorum: Sizden bir şey isteyeni ne azarlayın ve ne de teşvik edin. Mümkünse yardımla beraber nasihat edin ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Fonuna yönlendirin. Çok şükür Devletimiz hiç kimseyi aç ve açıkta bırakmadı. Sosyal devletin gereği de budur…

10.05.2014