İNSAN OLMAK

Eşref-i mahlukât, ahsen-i takvîm ve halîfe-i arz olarak insanın; bütün dinlerde ve kutsal metinlerde büyük bir ehemmiyeti vardır.

İnsanın bu özelliği, diğer canlılarda da var olan maddî duygularından dolayı değil, taşıdığı ruh ve o ruha ekilen binlerce hissiyattan kaynaklanmaktadır. İşte insan bu hissiyatıyla (akıl, fikir, şuur, irdak ve özellikle vicdan) insan olduğunu ortaya koyup ispat etmektedir.

Sene 2007, Kanada’nın Alberta eyaletinin, Calgary (Kalgari) şehrindeyiz. Bahar mevsiminde karlar yeni erimeye başladı. Tavşanlar sokaklarda bizim torunlarla arkadaşlık ediyor. Bir ara baktım ki, bizim evin bodrum katının penceresinin önünde ölü bir tavşan yavrusu var. Onu, o anda inip kaldıramadım. Ertesi güne bıraktım ve hanıma dedim ki: Çocuklar bunu görmesin; etkilenirler, ben bir ara bunu alır götürür ortalıktan kaldırırım. O da tamam demişti. Fakat ertesi gün ben eve geldiğimde baktım ki dışarıda bir hareket var. Sordum: Ne oluyor? Dediler ki: Dede, pencerenin önüne bir tavşan yavrusu düşüp ölmüş, bu soğukta dışarıda kalmasın diye ona bahçenin kenarında bir mezar yaptık ve onu defnediyoruz..

İşte insanlık budur dedim, bütün canlılara saygıyı emrediyor Yaratan!

Hâbil’in katili olan Kâbil’e, kardeşinin cesedine birazcık saygı duysun diye O’nu defnetmesini örnekleriyle telkin eden karga kuşunun davranışı da Kâbil’e bir insanlık dersi veriyordu.

Güneydoğuda bölücü teröre karşı kahramanca mücadele verirken ve ateş hattında, tankın üstündeki komutanının, çocukları var diye kendini ona siper eden de o canilere karşı insanın en önemli vasfı olan bir fazilet dersi veriyordu.

Filistin’de masum çocuklarının naaşları üzerine gözyaşı döken babaya sarılıp, taş kalbli bazılarının alay etmelerine rağmen onunla birlikte ağlayan Türk Devlet Adamları da insan olmanın gereğini yapıyordu.

Mısır’da Tahrir meydanında, yüzlerce masumun katli esnasında sembol olmuş genç bir kız olan Rabia’da sembolleşen bir şiir okundukça insan olanın da gözyaşı dökmemesi mümkün değildir.

Suriye’deki varil bombalarından kaçarken cesedi Ege sahillerine vuran Aylan bebeği kucağına alan Türk jandarması lisan-ı haliyle zalim Esed’e ve onu kabul etmeyen Batıya karşı: “İşte sizin insanlık anlayışınız budur diyordu.”

Ve son olarak; insanlıktan çıkmış bir güruhun (üç canlı bomba) İstanbul’da, havaalanını mezbahaya çevirmesini ne ile izah edersiniz? İnsan mı bunlar? Hayır, asla!

“Eğer Allah ve ahiret inancı insanlıktan çıksa, akıl ve menfaat duygusu o insanı canavar hayvan mesabesine indirir, sukût ettirir diyor” Bediüzzaman. Evet, sûreta insan gibi görünen bu varlıklar, fıtratı bozulmuş birer canavardan farksızdır. Ya bunlara destek verenlere ne diyeceğiz? Onların adını da siz koyun, lânet olsun!

12.07.2016