Kainatın Dili

Çok eskiden bilimsel bir dergide “Metallerin dili” isimli bir makale okumuştum.

Yazar bir bilimsel deneyden söz ediyordu. Deney de şu şekilde ifade ediliyordu: “Bir odaya bir takım elektronik cihazlar yerleştirilmiş, ama hepsi birbiriyle bağlantılı. Yine ortak bir kabloyla bir elektronik göstergeye bağlanmış, gösterge de bir başka odada bulunuyor.”

Şimdi iki farklı psikolojik yapıdaki insanın bu cihazların bulunduğu odaya girmeleri isteniyor.

Biri ; Şiddet yanlısı, tahripkar, saldırgan bir yapıda ve niyeti o cihazları kırıp yok etmek. Bu şahıs içeri adımını atar atmaz elektronik gösterge menfi (-) yöne doğru bir sapma gösteriyor.

Diğeri; Munis, şefkatli, insancıl bir karakter sahibi, cihazlara sevgi ile yöneliyor. Göstergeye bakıyorlar müspet (+) istikametinde ibre oynamaya başlıyor.

Bu bilimsel deneyden çok daha önce Kur’an-ı Kerim kainatı okuyor. Kainatta bir kitap olmuş, ehl-i dikkate kendini okutturuyor.

“Evet kainatta mevcut olan her bir unsur kendisine mahsus özel diliyle konuşuyor. Kendisine verilen vazifeyi de bihakkın ifa ediyor.”

Bugün, hayvanlar arasındaki iletişimin birtakım şifrelerini çözen, ilmi gerçeklerin farkına varan ülkeler o hayvanları insanlığın menfaati istikametinde kullanmalarının yollarını arıyorlar.

Biyolojik savaşa karşı biyolojik mücadele metotlarını uygulayan insanlık fıtri bir hayatın, ne kadar güzel, ne kadar huzurlu ve müreffeh bir hayat olduğunun yeni farkına varıyorlar.

Organik tarıma heyecanla yönelen insanlık biyolojik mücadelede ne kadar geride kaldığını yeni keşfediyor.

Gelişmiş ülkeler zirai sahada ve çevre düzenlemesinde kimyasal ilaçların ne kadar zararlı yan etkilerini keşfettikleri için kainattaki düzenin yardımcı elemanlarını biyolojik laboratuarlarda üretip tabiata bırakıyorlar.

Ama, maalesef başta keyfi olarak bu düzeni bozdukları için ne kadar yapay tedbir alsalar da fıtri bir hayatın canlılığını temin edemiyorlar.

Bir zamanlar ülkemizdeki çekirge istilasına karşı, onları öldürmeden sesleriyle itlaf eden sığırcık kuşlarının sebeb-i hilkatini bilemediğimizden onların barınaklarını Yozgat’tan yok ettikte, o zavallılar yine de bu memleketi terk etmeyip sürülerle bu ilin en üst seviyedeki sorumlusunun bahçesinde karargah kurdular ve her şeye rağmen vefakarlıklarının gereği terk-i diyar etmediler. Biz onları ürküttükçe onlar bize acıyıp çevremizdeki haşarata karşı bize koruyucu kalkan olmaya devam ettiler.

Yozgatta bu işin sırrını çözen değerli dostumuz Gazetemizin sahibi Osman Hakan Kiracı’ya da büyük bir ödül kazandıran bu sığırcık kuşları gibi nice bu düzenin yardımcı elemanlarını el birliği ile bu memleketten hicret etmeye mecbur bıraktığımızdan etrafımızda haşarat-ı muzırra çoğalarak bize hücum etmeye devam ediyorlar.

Ağaç kesmeye, orman yakmaya ve zevk için hayvan öldürmeye devam ettikçe bunların hücumu artacaktır. İslam hukukunda temel bir kaide vardır. “El ceza-ü min cinsi’l amel.” Yani ceza amelin (fiil) cinsindendir. Yani karşı tarafa ne ile haksız yere hücum ederseniz aynı misli ile ceza görürsünüz. Haksız yere fiiliniz artarsa, hem cezanız katlanır. Hem de huzurunuz kaçar. Çünkü hiçbir şey karşılıksız değildir.

Şimdi bir de düğünlerde ve bazı gecelerde “havai fişek modası” yaygınlaştı. Allah aşkına, çevrenizdeki canlıları (insan olsun-hayvan olsun) gündüz tedirgin ettiğiniz yetmiyor mu da, bir de istirahat vakti, uykuda iken o canlıları huzursuz edip en yüksek bir seda ile çevrenizden kovmaya çalışıyorsunuz.

Beşer bu çılgınlığı böyle sürdürürse, gün gelir kendisi de kaçacak bir yer arar..



Tarih : 14.08.2008