Kanada mektupları 3

İnsanlar belli bir ideolojinin esiri olunca;hayata,dünyaya ve münasebeti olan her seye o gözle ve o gözlükle bakıyorlar.Durduğu yere,aldığı kültüre ve bulunduğu çevreye göre de hadiseleri farklı bir biçimde değerlendiriyorlar.Hani "ağlayan bir insan bütün mahlakati matem içinde görürmüş"ya aynen öyle işte.

Başörtülü ve sakallı, Pakistanlı-Hintli otobus şoförlerini gördükçe, güzel ülkemin bir kısım insanlarının kılık ve kıyafetinden dolayı nelere maruz kaldığını,türban konusunun ise neredeyse ihtilal gerekçesi olduğunu insan düşünmeden edemiyor.Bizim laikciler burada olsa; herhalde bazılarının başörtülüleri çöle gönderdiği gibi, buradakileri de okyanusa doğru sürerlerdi.

Burada(Calgary) dünyanın her tarafından insanlar var. Çinli-Hintli-Filipinli-Pakistanlı - Bengladeşli- Tanzanyalı ve tabii Türkler...Montrealde ağırlık Fransızlarda olduğundan birinci planda Fransız ve Kuzey Afrikalı göçmenler vardı, burada ise ingilizce konuşuluyor. Ağırlık Güneydoğu ve Uzakdoğu ülkelerinden gelen göçmenlerde.

Ailenin butun fertleri çalışıyorlar. Faturalarını ancak ödüyorlar. Hayat standardı bize göre yüksek,ancak insanlar burada çalıştıkları kadar kendi memleketlerinde çalışsalar dönyada geri kalmış ülke kalmaz.

İs ahlakı ve genel manada dürüstlük hayatlarına hakim olmuş . Hile-hurda, allem gullem yok..İnsanların birbirlerine güveni çok önemli bir husus.İnsan bazı olaylar karşısında ülkesiyle burayı mukayese edemeden yapamıyor.

Mesela: geçen hafta damadı Türkiye'ye göderiyoruz.İki valiz hazırladı.Uçakta taşıyacağı limiti aştı sanıyorum.İkaz ettik ama dinlemedi,fazlalık için 3-5 $ dedi. Bagajları verirken limitten 5kg. fazla çıkınca 200 $ istemişler, o da fazlalığı çıkarıp bir paket yapmış ,bir taksi cağırıp evin adresini vermiş,taksi ücretini de(20$) ödemiş ve paketi göndermiş. Bize telefonla bilgi verdi.

Şimdi ben ve eşimde bir telaş ve evham başladı ki sormayın. Kızım aldırış bile etmiyor."Baba telaşlanma şimdi taksici paketi getirir" diyor ama,benim İstanbuldaki kap-kaç olayları ve taksici cinayetleri gözlerimin önünden film şeridi gibi geçiyor. Hanım da telaşlı.

Neticede 20 dakika sonra kapı çalındı.Soför çantayı uzattı. Lübnanlı Raif diye biri, tanıştık. Ücretini aldığını söyledi, teşekkur edip gitti. Hayırlı akşamlar diledik.. Ama benim aklım hala bizdeki kapkaç olaylarını nasıl çözeceğimizde takılı kaldı .Acaba burada idam cezasının devam etmesi ,suçlunun mutlaka cezasını çekmesi, adam kayırmanın olmamasi, affın söz konusu olmaması bu işin püf noktası mıdır, ne dersiniz?

Tarih : 16.04.2008