KRALİÇE’NİN 60. YILI

İngiltere, bir haftadır Kraliçe Elizabeth’in tahta çıkışının 60. yılını kutluyor.

Ne var bunda, denilebilir.

Bunda: İstikrar var, devamlılık var, köklü bir tarihe sahip olma duygusu var, vefa var, güven var, el-hasıl varoğlu var…

Aman ha! bu arada; eskiye takılıp kalma, günün şartlarına, tarihin seyrine ve konjonktürel gelişmelere göre yenilenme olmasın demek istemiyorum.

Yine, İngiltere’de uzun yıllar yaşayan bir dostumu dinliyorum:

-Burada; sokak, cadde, bulvar isimleri ve özellikle tarihî binaların levhalarının değiştiğine şahit olmadım.Hepsi yerli yerinde durur ve her aklı esen de kalkıp bunların isimlerini değiştirmeyi teklif edemez.

Ya bizde?

27 Mayıs l960 ihtilalinden sonra yapılan okullara bakıyorsunuz, “ 27 Mayıs, İnkılap, Devrim” vs.

l2 Eylül l980 darbesinden sonra da aynı işgüzarlık ve riyakarlık devam ediyor. Okullar, kurumlar, cadde ve bulvarlar “Evren” ismiyle dolup taşıyor.

Şimdi de bir yarış başladı.Haydi değiştirelim. Bir Allah’ın kulu da çıkıp demiyor ki; “Bu isimler, bu kurumlara layık değilse neden koyduk? Layıksa neden değiştiriyoruz?” Eski isimleriyle matbaalarda bastırılan başlıklı kağıtların bir komisyon marifetiyle ( resmî olarak)! yakılmasına şahit olmuş ve bu işin hikmetini o zaman anlayamamıştım.

Bu konuyu gündeme getirmemin sebebi şudur:

Yeni kurumlara isim verilirken, o toplumda yaşayan insanların ekseriyetinin görüşü alınmalı, o mekanla özdeşleşmiş isimler değiştirilmemelidir. O kurumlar, oradan istifade edenler için birer vefa köprüsüdür. Hatta imkan varsa bunları vesile ederek, oradan gelip geçenleri buluşturup kaynaştırmak, özel günler tertip etmek çok güzel, insanî bir duygu olmalı.

Konuyu daha da somutlaştırayım. “Sorgun’daki Yeşilyurt İlkokulu’nun ismi neden değiştirildi,” bilemiyorum.Bir başka kurum orada faaliyet gösterecekse, isim aynı kalabilir, faaliyet devam eder,Mesela: “Yeşilyurt Kız Meslek Lisesi,” olamaz mıydı?

Bence; “Yeşilyurt ismi de, Sorgun Lisesi” ismi de yaşamalıdır. Yanlış hesap Bağdat’tan döner. Bu isimleri iade etmenin yolları aranmalı ve oralardan mezun olanlar için de birer mezuniyet günü tertip edilmelidir.Bu vefayı biz gösterirsek, bizde vefa görürüz. Kültüre, tarihe ve ananeye bağlılığın bir gereği olarak bunları ifade etmek de boynumuzun borcudur.