KÜRSÜ ŞEHVETİ

İnsan hissiyatına tesir eden faktörler çok çeşitlidir. Bu faktörler insanın konumuna, bulunduğu yere ve içinde bulunduğu ruh haline göre çeşitlilik arzetmektedir. Ama burada esas olan, yani insan hangi mekan ve zaman diliminde olursa olsun aklın hakimiyetini kaybetmemesi gerekmektedir. Zira insanın bütün duygularının kontrolü aklın muhakemesine tâbidir. Bununla birlikte bazı insanların bazı zaman ve mekanlarda, bazı hissiyatının tesiriyle sarfettikleri sözlere bakıyoruz da, gerçekten bu ifadelerin aklın süzgecinden çıkmadığını anlıyoruz.

Türk siyaset lügatına “Kürsü Şehveti” diye giren bu tabiri artık sadece parlamentoda değil, muhtelif kürsülerde de artık dinlemiye başladık.

Bunlardan ilki: Bir televizyonda kendisine hoca dedikleri biri, karşısında yarısı erkek diğer yarısı bayanlardan müteşekkil cemaate yaptığı konuşmasında, Peygamberimizin hususî hayatından bahsederken öyle şeyler söylüyor ki dinlerken tüyleriniz diken diken oluyor, utanıyorsunuz. Güya yaptığı o vaazı(!)ile, Fransa’daki edepsiz karikatürcü kadar O edep timsalini (asm) tezyif ediyor. Bu adam her halde kendi davranışı ile Rasulü Ekremi(asm) mukayese ediyor ve ben böyle yapıyorum, O’da böyle yapıyordur demiye getiriyor.

İkincisi: Türkiye Özel Okullar Birliği Derneğinin, 28-31.Ocak.2015 tarihlerinde Antalya’da gerçekleştirdiği 14. Geleneksel Eğitim Sempozyumunda konuşan bir bilim adamının konuşması da çok dikkat çekici idi. Basından takip ettiğimiz kadarıyla sözkonusu Prof. Şöyle diyordu: “Ülkemde ya bilgide, ya da ölçme değerlendirmede bir hata var. Herkesin dindersi 5’tir. Ama bunca hırsız, uğursuz nereden çıkıyor? Van depreminde kolonları kesenlerin de dindersi 5’tir.”

Evet, değerli bilim adamımızın gözden kaçırdığı çok önemli bir husus var, o da şudur: Teori ile pratik ve uygulama ayrı şeylerdir. Bilim ayrı, marifet ayrı ve iman ise daha da farklı şeylerdir. İlim imanı gerektirir ama iman olmazsa ilim, kupkuru bir malumat yığınından ibaret kalır.

Bir dönem, iman ve ahlakın yerine ilmi koyalım diye yapılan bir teşebbüsün işe yaramıyacağını belirten Milli Şairimiz bakın bunlara nasıl bir cevap veriyor:

“Ne irfandır veren ahlaka yükseklik, ne vicdandır.

Fazîlet hissi insanlarda, Allah korkusundandır.”

Dikkat edin! Bu milletin manevî yapısından o bir saatlik dindersini de kaldırtırsanız, bu milletin hayat binasının bütün kolonlarını kestirmiş olursunuz!..