(Kutlu Doğum Haftası Münasebetiyle) PEYGAMBERLİK SIRRI

“Bütün dinlere üstün kılmak üzere Rasulünü hidayet ve hak din ile gönderen O’dur. Buna şahit olarak Allah yeter. Muhammed Allah’ın Rasulüdür.”(Fetih:28-29)

Muhterem Müslümanlar!

Şu muhteşem kâinatın Sahip ve Mutasarrıfı, elbette her şeyi bilerek yapıyor ve hikmetle tasarruf ediyor. Yaptığı her türlü icraatında en yüksek gaye ve hikmetleri görüp gözetiyor ve öylece tedbir ve terbiye ediyor.

Öyle ise, yapan bilir ve bilen konuşur.

Madem konuşacak, yaptığı bu kâinat sarayının hikmet ve inceliklerini öğretecek, mahlukatını oraya davet edecek ve onlara isteklerini bildirecek; öyle ise o kulları içinde; en kamil, en zeki ve en dürüst olanları seçip onu muhatap alarak, onunla konuşacak ve onunla arzusunu diğer mahlukatına tebliğ edecektir.

İşte, diğer mahlukat içinde; akıl, fikir, şuur ve yaratılış itibariyle en şerefli olan insandır. Ve bu insanlar içinden de, Cenab-ı Hakkın kendisine muhatap olarak seçtiği peygamberler, beşeriyetin en mümtaz şahsiyetleridir.

Bunlar içinden de, nuruyla ilk yaratılan ve en son tavzif edilen, bütün âlemlere rahmet olarak gönderilen, ins ve cinnin Peygamberi, dost ve düşmanın ittifakıyla en yüksek istidatta ve en âlî ahlakta, insanlığın ve küre-i arzın yarıya yakını O’nun manevî tasarrufu altına girmiş ve getirdiği nur ile 1400- senedir insanlığı aydınlatan Hz. Muhammedi (asm) Peygamber olarak seçmiş ve O’nu muhatap, Halil, Dost ve Habibullah ünvanıyla tavzif ve tavsif etmiştir.

Bütün âlem, O’nun getirdiği nur ile gerçek mahiyetine kavuşmuş, vazifesi ve yaratılış gayesi anlaşılmış ve hiçbir şeyin başı boş olmadığı, lisan-ı mahsusu ile Yaratıcısını tesbih ettiği hakikati tezahür etmiştir.

Özellikle kâinatın ve içindeki insanın, gerçek mahiyeti, yaratılış gayesi, hikmeti ve aslî vazifesi O’nun getirdiği esaslar ile ortaya çıkmıştır.İşte, beşerin saadetinin anahtarı bu esaslar çerçevesinde, o kapıdan girmesi ve ona yapışmasıyla mümkün olacaktır.Pusulasını şaşırmış bu günün insanlığına, gerçek rol-model Hz Muhammed (asm)dir. Hafta dolayısıyla O’nu yeniden keşfedip, O’nunla hemhal olmak, O’nun ümmeti olmanın bir gereğidir.