Millet ve Memlekete hizmetin kudsiyeti

‘İnsan için ancak çalıştığının karşılığı vardır. İşlediklerini muhakkak görecektir. Sonra da karşılığı ona eksiksiz verilecektir.’ (Necm: 39-41)

Muhterem Müslümanlar!

İmana, Kur’an’a ve bu mübarek vatana hizmet ederek İslam’a bayraktarlıkta birinci safı teşkil eden kahraman ecdat, tarihin şeridine, kudsi ve nadide levhalar takmıştır.

Kur’an-ı Azimü’şşan da, kendine hizmetkar olan bu necip milleti tarihte en aziz ve dünyada en bahtiyar bir mevkiye çıkarmıştır.

Öyleyse bize bırakılan Kur’an, bize tevdi edilen İslam nimeti bizden o ecdada layık olmayı, bizden Kur’an’a sahip olmayı ister. Aksi halde dünyada zelil, dünyada hakir, dünyada rezil olduğumuzun yanında o cihangir ecdat da bizi huzurullahda protesto edip: ‘Hey mirasyediler! Netice-i hayatımız siz misiniz? Bizi akim bıraktınız., diyecekler…’

Şehristan-ı istikbalden gelecek nesl-i ati de: ‘Hey tembel pederler! Şu şanlı ecdatla bizleri bağlayan zincir siz misiniz,diyerek’ bizden davacı olacaklardır.

Bir medeniyeti meydana getirmek ve onu uzun süre ayakta tutmak öyle lafla ve tembellikle mümkün değildir. İki cihanın saadeti de çalışma, cehd ve gayretin neticesidir.

Bakın, Milli Şairimizin Fatih Kürsüsünden bu konuyla ilgili feryadına bir kulak verelim: ‘Çalış! ‘ dedikçe şeriat, çalışmadın, durdun./ Onun hesabına bir çok hurafe uydurdun!/ Sonunda bir de ‘tevekkül’ sokuşturup araya,/ Zavallı dini çevirdin onunla maskaraya!..

Dinin iki önemli esas kaynağı olan Kur’an ve sünnette çalışmanın önemi ve insanın bu fiillerinin neticesinin de mutlaka karşılığını dünyada ve ahrette göreceği ifade edilmiştir. Bu cümleden olarak Allah Rasulü ( sav) : ‘İki günü eşit oldan ziyandadır,’ diyerek ümmetini tembellik ve gaflet uykusundan uyandırıyor.

Başta insan ve Müslüman olarak bu semavi hitaba kulak verip fıtratımızdaki hareketi, sinerji ve enerjiyi de uygun bir mecrada değerlendirerek; şahsımızın, ailemiz ve milletimizin hatta bütün insanlığın refah ve huzuru için gayret etmek , çalışmak samimi ve iyi niyetle ibadet olarak değerlendirilmektedir.

Ta ki şu dünya, üzerinde insanca yaşanılacak bir mekan olsun. Nasıl ki, tarihte bunların numunelerini yaşadık, gördük ve insanlığa gösterdik.