MİRAC KANDİLİ

Arabî aylardan Recebi Şerif’ in 27. gecesine rastlayan geceyi bütün müminler büyük bir heyecanla kutlarlar. Bu gece, Peygamberimiz Hz. Muhammed’ in (asm) Peygamberliği’ nin 13. senesinde Mekke’ de vukubulan en büyük mucizelerinden birinin yıldönümüdür.

Miracın sözlük manası: Merdiven, yükselecek yer, en yüksek makam ve huzuru ilahi gibi manaları taşır. İslami bir terim olarak manası ise: Hz. Peygamber’in huzuru ilahiye yükselmesi, yani Zatı Ahmediye’nin seyr-i sülukundan ibarettir. Zatı Muhammediye’nin ruh ve bedeni ile birlikte bütün kâinatın fevkine çıkıp, bütün mevcudat tabakalarından geçip, bütün mahlûkatın Halikı ile umumi, külli ve ulvi bir sohbetidir. Bu büyük hadise ve hakikatin teferruatı siyer ve İslam tarihi kitaplarında genişçe anlatılır. Ben burada sütunumun el verdiği ölçüde bu ulvi hakikatin bazı önemli yönlerine dikkat çekmek istiyorum.

Miraç hadisesi; velayet ve Nübüvveti Muhammediye’ nin zirvesini oluşturmaktadır. Halktan Hakka gidip, Haktan da halka, yani ümmetine pek çok tebligat ve tebşiratla dönmesidir. Nur-u Muhammedi, mademki bu kâinatın evvelini ve aslını oluşturmaktadır. Yine şu kâinatın en mükemmel meyvesi insan ve insanların da en mükemmeli Hz. Muhammet (a.s.m) olduğuna göre; iptidadan intihaya, yani çekirdekten meyveye maddi ve nurani bir bağ olacaktır. İşte nasıl ki çekirdekten meyveye her an bir münasebet, bir hat varsa kâinatı da bir ağaç tasavvur edersek o ağacın her unsuru ile alakadar olan Nur-u Muhammedi veya Zat-ı Ahmediye ismi azama mazhar, nübüvveti umumi ve bütün esmanın mazharı olduğu için, elbette bütün rububiyyet daireleri ile alakadardır. Elbette o dairelerde makam sahibi olan enbiya ile görüşmek ve umum tabakalardan geçmek miracın hakikatini iktiza ediyor.

Ya insanlığa getirdiği netice ve meyveler?

Evet, miraçta O’nun, bütün insanlığa getirdiği en önemli meyvelerden birisi; Erkan-ı İmaniye’ nin hakikatlerini göz ile görüp, melaikeyi, cenneti, ahireti, hatta Zat-ı Zülcelal’i göz ile müşahede etmek; şu kâinatı, fani ve karmakarışık hadiselerden kurtarıp şu perişan insanın Cenabı Hak katında ne kadar aziz bir misafir olduğunun anlaşılması keyfiyeti şu aciz, fakir, fani ve ihtiyaçları sınırsız insanlığa öyle bir müjdedir ki, gerçekten insan olan anlar.

İkinci meyve: Umum kâinatı bu kadar nimetleriyle yaratan Yüce Yaratıcı acaba bizden ne istiyor, ne yapsak da onu razı etsek? Gibi minnet duygumuzu ifade edecek suallere miraçla cevap bulmuşuz. Başta namaz gibi İslam’ın esasları, cin ve inse hediye olarak getirilmiştir.

Üçüncü meyve: Bir adama idam edileceği bir anda, onun affı ile padişahın has sarayında ilelebet misafir edileceğinin söylenmesi ne kadar sevinç ve sürura medar olur. İşte miraç vasıtasıyla saadeti ebediye hazinesinin anahtarı Peygamberimiz vasıtasıyla getirilip beşere müjde olarak verilmiştir. Şu perişan ve aciz insan ölümde ölümsüzlüğü bulmuş, fani hayatın bekaya tebdil edileceğini anlamıştır.

Dördüncü meyve: Rü’yet-i Cemalullah meyvesini kendi aldığı gibi, o meyvenin her mümine dahi mümkün olduğunu, cin ve inse hediye getirmiştir.

Beşinci meyve: İnsanın, şu kâinatın en kıymettar bir meyvesi ve şu kâinatın sahibi yanında ne kadar nazdar bir sevgilisi olduğu miraç ile anlaşılmıştır. Evet, şu aciz ve miskin beşer, birden Muhatabı İlahi makamına çıkıyor ve bütün mahlûkat üstünde bir mevki alıyor. İşte bu ve buna benzer pek çok müjdeyi miraç vasıtasıyla alıyoruz. Yeter ki iyi değerlendirelim. Hadiseleri ve arkalarındaki tasarrufları iyi okuyalım.

Şu karmakarışık işler, entrikalı olaylar arasında kendimize gelip yaratılış gayemizi hatırlayıp, O’na layık kul olmak için Miraç Kandili’ni vasıta yapalım.