Orucun hikmetleri

“O Ramazan Ayı ki, insanlara doğru yolu gösteren, apaçık delillerini taşıyan ve hak ile batılın arasını ayıran Kur’an o ayda indirilmiştir..”(Bakara:185)

Muhterem Müslümanlar!

Ramazan-ı Şerifteki oruç ibadetinin pek çok hikmetleri vardır.Bunlardan bazılarını sayacak olursak:

1-Bu ibadet, doğrudan doğruya Cenab-ı Hakkın Rububiyetine bakıyor.Yani insanlar sair vakitte kendisine ikram edilen bu kadar nimetlerin hakiki sahibini bazan gafletle ve bazan da esbaba vererek unutuyor.İşte Ramazandaki oruç, bu nimetlerle hem kendisinin ve hem de bütün mahlukatın hakiki manada Rabbi,Maliki ve Razıkı kim olduğunu insana hatırlatıyor.

2-Bu mübarek Ramazanın savmı, bir yönüyle de Cenab-ı Hakkın ihsan etmiş olduğu nimetlerin şükrüne bakıyor.Evet gıdaların naklinde ve servisinde hizmet ifa edenlere bir takım ücretler ödüyoruz.Ama asıl mal sahibi ve onların hakiki maliki olan Yüce Yaratıcı bizden ne fiat istiyor? İşte O Mün’im-i Kerimin bizden istediği 3 şeydir.Biri zikir, biri fikir ve biri şükürdür.de Yani besmeleyle başlayıp,tefekkürle devam ederek hamdle bitirmek, o nimetlerin fiatıdır.

Bu sebeple oruç, o külli ve halis bir şükrün anahtarıdır.

3-Ramazanın bir yüzü de sosyal hayata bakar.İnsan muhtaç olmazsa, ihtiyaç sahiplerinin ve fakirlerin halinden anlamaz.Aç kalmazsa açlık çekenin ızdırabını bilmez.İşte Ramazan, iradi bir açlık vasıtasıyla,fakiri –yoksulu görüp gözetmek açısından çok önemli bir ibadet şeklidir.Oruç; iftarıyla, fitre ve zekatıyla toplumu kaynaştırır, birlik ve beraberliğini temin ve tesis eder.

4-Ramazan orucunun en önemli hikmetlerinden birisi de nefis terbiyesidir. Nefis kendisini daima hür ve serbest hisseder.Hele sahibinin dünyevi imkanları yerinde ise, işte o zsaman Firavun gibi bir enaniyete malik olur ki,kulluğu ve ubudiyeti bir tarafa bırakır.Kendisinin memluk değil, malik olduğunu tevehhüm etmeğe başlar.Açlıktan başka onu terbiye edecek vasıta yoktur.

Hadisin ifadesiyle Cehennem ateşi bile onu terbiye edememiş, ancak Cenab-ı Hak onu açlıkla terbiye ettikten sonra ona sormuş: “Ben kimim, sen kimsin?” önce “Ben benim, sen sensin” diyen nefis,açlıktan sonra: “Sen benim Rabbi Rahimimsin, ben senin aciz bir kulunum” demiştir.

İşte, nefis terbiyesi ve irade eğitimi için müthiş bir fırsat…Ne mutlu onu değerlendirenlere!