Şimdi dua zamanı

Güneşin batışı nasıl ki akşam namazının vakti ise ve yağmursuzluk yağmur namazı ve duasının vakti ise, anen öyle de; umumi musibetler de külli bir duanın vaktidir. Âlem-i İslam üzerinde bu kadar musibet varken her halde ağız tadıyla bir Bayram yapmamamız icap eder. Zira; “Musibet-i âmme ekseriyetin hatasına terettüp eder.” Onların başına gelen bu felakette herhalde bizim de kusur ve ihmalimizin olduğu bir gerçektir. Üç yüz senedir Avrupa, Avrupa diyerek onları ihmal ettik.
Bilindiği üzere insan; fıtratı gereği medenî bir varlık olduğu için; gayrın elemiyle müteellim, sevinciyle de müferrah olmaktadır. Hele de İslam kardeşliği onu, şarktakinin ayağına batan bir dikenden mazdarip hale getirmelidir
Bu vesile ile, İslam Âlemindeki kardeşlerimizin (Özellikle: Suriye, Mısır, Filistin, Gazze, D. Türkistan, Arakan vb.) ızdıraplarına ortak olmak niyetiyle, müşterek hissiyatla ve ciddi bir teveccühle Rabbül’âlemîne hep beraber dua edelim istiyorum.
Nasıl ki, bir saraya girmek için o sarayın kapısını çaldığınızda, o saray ehlince malum ve maruf birinin adıyla izin istediğinizde o sarayın kapısı size açıldığı gibi, Cenabı Hakkın rahmet kapısını O’nun sevdiği kullarının eliyle ve diliyle çalıyoruz. O kapının onlara açıldığı gibi, bizlere de açılmasını ümit ve temenni ediyoruz.
Başta, günahlarımıza ve hatalarımıza ciddi bir tevbe edelim.Zira Allah Rasulü (sav): “Ey insanlar! Allah’a tevbe ediniz! Ben de O’na günde yüz kere tevbe ederim. Vallahi, Allah, kulunun tevbesine, sizden birinin çölde yiten hayvanını (devesini) buluverince, duyduğu sevincinden daha çok sevinir,” buyurmuşlardır.
fiimdi: Atamız Hz. Adem’in (as) duasıyla devam edelim: “Ey Rabbimiz! Biz kendimize zulmettik. Eğer, Sen bizi esirgeyip bağışlamazsan muhakkak ki biz (maddi-manevi) zarara uğrayanlardan olacağız.” Hz. Nuh da (as): “ Ey Rabbim! Ben artık mağlubum! Benim intikamımı al. Benimle onlar arasındaki hükmü Sen ver de, beni ve beraberimdeki mü’minleri kurtar. Zalimlerin helakinden başka bir şeyini artırma.” Hz.Yakup (as) ta: “Ben hüzün ve kederimi ve bütün sıkıntılarımı Allah’a havale ediyorum,” demişti. Yine, (Balığın karnındayken) Hz. Yunus (as) ise: “fiüphesiz ki Senden başka ilah yoktur. Seni tenzih ederim. Ve ben nefsime zulmettim,” diyordu. Hz. Eyyup (as) ise: “Ya Rab! Zarar bana dokundu. fiüphesiz ki Sen merhametlilerin en merhametlisisin,” niyazında bulunuyordu. Ve yine Hz. İsa (as) da: “Ya Rabbi! Eğer onlara azap edersen onlar Senin kullarındır. Eğer onları bağışlarsan, elbette Sen dilediğini yapmağa kadirsin,” diyordu.
Ve nihayet; O’nun nuru ve duası hürmetine dünya ve ahiretin vücut bulduğu Hz. Muhammed’in (asm) şefaati ve duası ile: Ya Rabbel’âlemîn! Bütün mübarek kullarını ve Leyle-i Kadri şefaatçi derek niyaz ediyoruz ki; ehl-i imanın başındaki şu musibeti def’ et. Bu musibete sebep olan zalimleri de sana havale ediyoruz. fiu mübarek gün ve geceleri vesile ederek, Sana niyaz ediyoruz ki; geceyi gündüze ve kışı yaza çeviren Sensin! fiu umumi matemimizi de hakiki Bayrama çevir!