Sırat-ı Müstakim

Konunun anlaşılması için bazı terimlerin kısaca izahı gerekmektedir.

Sırat: Etrafı sınırlı ve işlek bir cadde, geniş yol manasına gelmektedir.

Müstakim : Doğru, istikametli, hilesiz, temiz ve düz manalarını taşır.

Sırat Köprüsü : Cennete gidebilmek için herkesin üzerinden geçmeye mecbur olduğu ve Cehennem üzerine kurulmuş olan köprünün adıdır.

Kelimeler ayrı ayrı da olsa, terkib ve tamlama ile de olsa kastedilen mana hemen hemen aynıdır.

Yani Sırat deyince , herkes “Sırat Köprüsü” manasını algılamaktadır.

Kültürümüzde teferruatlı bir şekilde anlatılmamakla birlikte, biraz İsrailiyat’tan , biraz da tasavvufi bir takım kaynaklardan öğrendiğimize göre “Cehennem” üzerine kurulmuş, “Cennet”e giden; ama çok çetin, çok kaygan, çok hassas ve üzerinden geçenlerin durumuna göre mahiyeti değişken bir köprünün adıdır “Sırat”.

Bu özelliğini keşfeden Yunus Emre:

“Sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir.

Varıp anın üstüne evler yapasım gelir..” demiştir.

Her ne kadar ilk bakışta bu tasavvufi ifade sadece sırat köprüsünü tarif ve tavsif etmiş ise de esas itibariyle “Sırat-ı Müstakim” insanların hal ve gidişatında, tavır ve davranışlarında takip ettikleri yoldur.

Hayat boyu bu hassas çizgiyi takip edenlerin, duygularına istikamet verenlerin, insan hak ve hukukuna karşı titiz davrananların akıbeti de aynı kapıya çıkmakta ve aynı sonla noktalanmaktadır.

Yani; insan hayatında menfaatlerini celp ve cezp için, zararlı şeylerden korunmak için, iyiyi kötüden ayırmak için verilen duygularını ifrat ve tefritten (aşırılık) azade vasat bir çizgide götürürse işte biz ona (Sırat-ı Müstakim ehli) diyoruz ki Memduh olan matlup olan odur. Onun yolu da, köprüsü de ona göre olur.

Yoksa; “Haram-helal ver Allahım, gafil kulun yer Allahım..” diyen bir insan, menfaatini başkasının zararında arayan, kendinden başkasını düşünmeyen, aklını daima hile ve desiselerle şeytani tavırlarda kullanan ve kendine hafif bir zarar dokunduğunda dünyayı ateşe vermeye kalkan muhteris bir adamın çizgisi de köprüsü de, yolu da ona göre olur. Neticesini tahmin etmekte o kadar zor olmaz.

Bu, Bayramda yazılacak yazı mı diyenler olabilir.

Ama gündemi kaçırmamak ve istikameti daima muhafaza için bu telkinatlar çok çok elzemdir.

Zira, insan hissiyatına tesir eden çok faktörler vardır. İnsan her an değişik şekillerde imtihana tabi tutulmaktadır. Bu sebepledir ki günümüz insanının ayağını kaydıran ve Sırat-ı Müstakim’den uzaklaştıran pek çok unsurları her an müşahede etmekteyiz. Bunun için insan; parayı, karıyı, yalıyı, jeepi, makamı ve itibarı görünce sarsılmamalıdır. Ayağını sağlam basmalı, yoksa her an yukarıda bahsettiğimiz unsurlar insanın ayağını kaldırabilir.

“İnsanların en fenası, bu duygularına istikamet veremeyip insanların vicdanına ve gözyaşlarına saltanat kuranlardır. Onların da fenası yaptığı icraatlara dini bir kisve giydirenlerdir.”

Yani, toplum içinde bazı karakterler var ki “kalkamadıkları için otururlar,” ama bir fırsatını bulup bir payanda ile ayağa kalktıklarında aç kurtlar gibi sürüye saldırırlar. Sonra da uyanık geçinir, arsız bir surette sırıtarak toplum içinde dolaşırlar. Bir de üstüne üstlük, yaptıklarına dinden bir fetva getirmiyorlar mı ? asıl insanı kahreden odur.

Durun şimdi (!) bu tipler , karakterlerinin gereğini yapıyor da acaba bu toplumun hiç mi kabahati yok !

Elbette var.. hırsızlığı , dolandırıcılığı ve ahlaksızlığı tescil edilmiş adamlar baş tacı edilirse, hatta eli öpülürse ve camilerde ön safta yerler hazırlanırsa, onlar da yaptığının doğru olduğuna inanır. Bir de fevkalade haller için istisnai bir fetva ellerine geçerse bununla da vicdanlarını rahatlatırlar.

Bunlara sorarsanız “Sırat-ı Müstakim ehli” bunlardır. Son model jeeplerine biner, o köprünün her menziline de birer villa yapar ve dinlenerek “hedef-i maksuduna” pardon “hedef-i mahzulüne” doğru giderler.

Bayramınız mübarek olsun.

Tarih : 29.09.2008