Yozgat’ı sevmek farklı ruh halleriyle tezahür eder.
Kiminin sevgisi taraftar misali ‘ölümüne’dir!
Kimininki hamaset kokulu…
Sezdirmeden sevene de rastladım!
En çok de ‘eleştirel’ sevgiyle bağlı olanlar var desem abartmış olmam!
Vereceğim çok örnek var ama bugünlük bir kişi üzerinden diyeyim diyeceğimi.
Mezarlık tabelası…
Rahmetli kayınbabam Mehmet Burhan Yıldırım’ı yakın zamanda kaybettik ve Çatak Mezarlığına defnettik.
Cenaze için şehir dışından, yurt dışından gelenler oldu. Başta ben olmak üzere çoğu insan (navigasyona rağmen) Mezarlık yolunu bulmakta zorlandık. Oysa ulaşmak çok basitmiş. Birkaç yere tabela konsa daha da kolaylaşacağını ilgililere hatırlatmak isterim…
Türkiye sevgisi…
Yeniden konuma döneyim…
Kayınbabam, pek çok gurbetçi gibi “Almancı” denmesinden hoşlanmaz ve fakat Türkiye sevdasını her vesile ile dile getirirdi.
Almanya ile kıyaslarken ‘eleştirel’ cümleler kurar ama tarafını Türkiye’den yana koyardı.
Almanya’ya gitmedim fakat onun anlattıklarından Trabitz’i ve komşuları Oma’yı, Ena’yı yakından tanıdım! Onlara da Yozgat’ı ve buradan birilerini tanıtmıştır mutlaka…
Emekli oldu, Türkiye’ye döndü…
Neyi var neyi yoksa Türkiye’ye getirdi…
Giderken eşi Meryem’e emanet ettiği çocuklarının geçimi için maaşından pay ayırıp gönderdiği Marklar, Eurolar döviz krizleri yaşanan günlerde emekli maaşına dönüşerek Yozgat ve Türkiye ekonomisine katkı sağladı…
Cami derneklerine, yoksul kişilere yaptığı yardımlar, Yozgat ve Türkiye sevgisinin bireysel ve toplumsal hisse ödemeleriydi!
Bu özelliğini son nefesini verene kadar devam ettirdi. Hatta hastalıkla mücadele ettiği günlerde yardımcı olmaya çalışanlar da nasiplendi bereketinden…
Yozgat’ı severdi…
Yozgatlının Yozgat sevgisini, sürekli yaşayanlardan ve şehir dışında kendisine yeni bir hayat kuranlardan duyduklarımı ikiye ayırarak ifade etmek istiyorum:
Bir: Yozgat’ı her haliyle ölümüne sevenler!
İki: Yozgat’ı ve Yozgatlıyı bazı yönleriyle eleştirerek sevenler. (Hadi buna, ‘eleştirel sevgi’ diyelim.)
Rahmetli kayınbabam Mehmet Burhan Yıldırım, Yozgat’ı ‘eleştirel’ sevenlerdendi.
Avrupa görmüşlüğün dayanılmaz ağırlığıyla dolaştığı Yozgat sokaklarında gördüklerini, özellikle de rastgele atılan ekmek ve çöpleri fena halde eleştirir, bunun hayra alamet olmadığını söylerdi. Kendisinin de zorlandığı insan ilişkileriyle ilgili diyecekleri de olmuştu her daim…
Hayat yolculuğu…
Sorgun’un Sarıhamzalı köyünde başlayan hayatı, maceralı bir yolculukla ulaştığı Almanya’da devam etti ve 30 yıl sonra döndüğü Yozgat’ta son buldu…
22 Aralık 2021’de ardında anılar, gözü yaşlı sevenler, Türkiye ve Yozgat sevdası bırakarak; bir de; mezarlıklara giden yollardaki tabela eksikliğini hatırlatarak ayrıldı aramızdan. Merhum için demek isterim ki:
Türkiye, Almanya gezdi, dolaştı
Çalıştı, didindi derde bulaştı
Rahmet-i Rahmana burda ulaştı
Mevla rahmet etsin, mekanı cennet
Baldızı Zehra HALICI
08.01.2022 15:12:03Ben çok teşekkür ederim gercekten . Burhan Eniştemi çok guzel anlatmışsın. Çocukluğumda ablamlarda çok zaman geçirdim. Rahmetlik eniştem ne zaman gitsem bana her daim bir ağabey, bir baba gibi sahip çıkmıştır. Allah ondan razı olsun versin ve mekanı cennet olsun