ATATÜRK VE HALİL AĞA ! (6)

Sofrada mırıltılar,gülüşmeler başlamıştı.Hele İsmet Paşa,Atatürk’ün destekleyip tuttuğu Vali Üstündağ’ı pek sevmediğinden,duyulacak bir sesle güldü.

-Hadi, buna da oldu diyelim. Geçelim gerisine: E,peki,bir Başvekil İsmet Paşa var,bilir misin?..

“AĞZIMA ATAŞ DOLDUR BUNU DEMEM”

Halil Ağa, İsmet Paşa’nın yüzünden gözlerini geçirerek:

-Şanlı İsmet Paşa’mız bilinmez olunur mu hiç! Bugüne bugün…

Atatürk Halil Ağa’yı durdurdu:

-Bırak şimdi övgüleri…Ben lafın gerisini getireyim: “Tamam öyleyse hemen,her hafta İstanbul’a geliyor.Florya Köşkü’ne iniyor,köşk de şuracık da.Bir gün kapıda bekleseydin de derdini dökseydin ona.Her halde bir çaresini bulurdu!

Halil Ağa söylediklerini hatırladıkça, canı tükeniyordu…Yine kaytarmayı denedi:

-Kapıya komazlar ya bizi,kosalar da şanlı Paşamıza öküzümüzü mü yanacağız!

Atatürk’ün sesi iyice sertleşti:

-Beni uğraştırma Halil Ağa.Erkek adam sözünü yalamaz.

Halil Ağa ürktü,toparlandı.Başını yine yere gömüp konuştu:

-Şanlı Paşamıza da sağar dedikti ya…

-Yalnız sağar değil, “Sağarında sağarı…” değil mi?

Halil Ağa yere bakan başını acıyla salladı:

-Öyle dedikti Paşam,doğrusun!..

-Son soruyu soruyorum şimdi, bununda da karşılığını ver, öküzü al git! “Koca yaz şuracıkta Atatürk oturmuyor mu?.Gitseydin,çıksaydın önüne anlatsaydın halini.Oda seni yüzüstü bırakacak değildi ya?..

-Heç bırakır mı,heç bırakır mı aslan Paşam benim! Erip erişirde tarlama dek gelir,halimi dinler!..

-Bırak bunları Halil Ağa, dediğini tekrarla.

Halil Ağa birden diklendi. Her şeye göze almış insanların yiğitliği içinde doğruldu.Atatürk’ün gözlerine bakarak konuştu:

-İşte bunu demem Paşam !.. Ağızıma ataş doldur,işte bunu demem!

Atatürk gülmeye başladı:

-Zorlatacak bizi bu Halil Ağa, laf anlamıyor Nuri, senin aklındadır,sen söyle de Halil Ağa söyleyip söylemediğini açıklasın...


Tarih : 01.06.2006