Howard Kelly yoksul bir ailenin çocuğuydu. Kapı kapı dolaşarak birşeyler satıyordu.O gün hiç satış yapamamıştı.Karnı açtı.Çalacağı ilk kapıdan yiyecek istemeye karar verdi.Kapıyı genç bir kadın açtı Howard utandı ve sadece bir bardak su isteyebildi. Kadın kocaman bir bardak süt getirdi.Çocuk sütü içti,teşekkür ettikten sonra “borcum ne kadar?” diye sordu. Genç kadın gülümseyerek “borcunuz yok,annem bize yaptığımız iyiliğe karşı bir bedel almamamızı öğretti” dedi. Howard bir kez daha teşekkür ederek gitti.Yıllar sonra o genç kadın hastalandı.Onu büyük bir kentin hastanesine götürdüler.Kendisine Howard Kelly adlı genç bir doktor baktı. Howard kadını hemen tanıdı, yıllar önce kendine süt veren kadındı bu,ama belli etmedi. Onu tedavi etti ve iyileştirdi. Kadının ödeyeceği fatura Dr.Kelly’nin önüne geldi. Dr.Kelly bir not yazarak faturaya ekledi.Kadın faturayı nasıl ödeyeceğini kara kara düşünüyordu. Zarfı açtı ve notu gördü,kağıtta şunlar yazılıydı.”hastane giderlerinin tamamı bir bardak süt karşılığı ödenmiştir”
Bir delikanlı şiirlerini o devrin en büyük yayıncılarından birine göstererek“bunları satmak istiyorum”dedi.Yayıncı şiirlere bakıp bunları basmam,çünü hiçbiri beş para etmez”diye genci tersledi.Delikanlı kendinden emin “yazık büyük bir serveti kaçırdınız,çünkü ilerde yazacağım bütün eserlerin telif hakkını size satmak istiyordum” Yıllar geçti,o genç çok büyük bir yazar oldu.Adı da Vıctor Hugo idi.
Amerikan iç savaşından hemen önce yoksul bir genç, bir çiftlikte iş buldu. Adı Jim olan çocuk o kadar çalışkandı ki kısa zamanda herkese kendini sevdirdi. Bu arada çiftlik sahibinin kızına aşık oldu.Bir gün cesaretini toplayıp patronuna kızıyla evlenmek istediğini söyledi. Adam “senin gibi çulsuz ve sürekli soyadı olmayan birine kızımı vermem”diyerek Jim’i kovdu. 35 yıl sonra çiftliğin sahibi samanlığı yıkarken duvarda Jim’in kazıyarak yazdığı adını gördü.James A. Garfield.O tarihte James A. Garfield ABD başkanıydı.
Bu öyküler Dikran Masis kitabından alınmıştır.Atalarımız iyilik yap denize at, büyük lokma yut, ama büyük söz söyleme demiş.
Tarih : 09.01.2008
Bir delikanlı şiirlerini o devrin en büyük yayıncılarından birine göstererek“bunları satmak istiyorum”dedi.Yayıncı şiirlere bakıp bunları basmam,çünü hiçbiri beş para etmez”diye genci tersledi.Delikanlı kendinden emin “yazık büyük bir serveti kaçırdınız,çünkü ilerde yazacağım bütün eserlerin telif hakkını size satmak istiyordum” Yıllar geçti,o genç çok büyük bir yazar oldu.Adı da Vıctor Hugo idi.
Amerikan iç savaşından hemen önce yoksul bir genç, bir çiftlikte iş buldu. Adı Jim olan çocuk o kadar çalışkandı ki kısa zamanda herkese kendini sevdirdi. Bu arada çiftlik sahibinin kızına aşık oldu.Bir gün cesaretini toplayıp patronuna kızıyla evlenmek istediğini söyledi. Adam “senin gibi çulsuz ve sürekli soyadı olmayan birine kızımı vermem”diyerek Jim’i kovdu. 35 yıl sonra çiftliğin sahibi samanlığı yıkarken duvarda Jim’in kazıyarak yazdığı adını gördü.James A. Garfield.O tarihte James A. Garfield ABD başkanıydı.
Bu öyküler Dikran Masis kitabından alınmıştır.Atalarımız iyilik yap denize at, büyük lokma yut, ama büyük söz söyleme demiş.
Tarih : 09.01.2008
09.01.2008
OKUR YORUMLARI
Yozgat'ta Günün Haberleri
YOZGAT'TA 5 GÜNLÜK HAVA DURUMU
YOZGAT İÇİN GÜNÜN NAMAZ VAKİTLERİ
