Aşağıdaki özle, ruhla birleşerek derinleşmiş ışıklanmış sözleri okurken bu sözlerin kime ait olduğunu çok merak etmeme rağmen en alt kısmına bakmıyor bittikten sonra MEVLANA’ya ait olduğunu görüyordum. İşte o sözler…
“Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum ağladım zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. Karanlığı gördüm korktum. Gün geldi sonsuz karanlığa uğradım.”
“Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğu; aradaki bölümün ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim.”
“Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla zamanla yarışılmayacağım, zamanla barışacağım, zamanla öğrendim.”
“İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.”
“Sevmeyi öğrendim
Sonra güvenmeyi…
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu, sevginin güvenin sağlam zemin üzerine kurulduğunu öğrendim.”
“İnsan tenini öğrendim
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu sonra’da ruhun aslında tenin üsünde olduğunu öğrendim.”
“Evreni öğrendim
Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim. Sonunda’da evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek gerektiğini öğrendim.”
“Ekmeği öğrendim
Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini sonra’da ekmeyi,hakça bölüşmenin,bolca üretmek kadar önemli oldugunu öğrendim.”
“Okumayı öğrendim.
Kendime yazıyı öğrettim sonra…” Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana
“Gitmeyi öğrendim.
Sonra dayanamayıp dönmeyi.. daha’da sonra kendime rağmen gitmeyi
Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yaşta
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım sonrada asıl yürüşün kalabalıklara karşı olması gerektiğine”
“Düşünmeyi öğrendim
Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim. Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu öğrendim.”
“Namusun önemini öğrendim.
Sonra yoksunda namus beklemenin namussuzluk olduğunu;gerçek namusun, günah elinin altındayken günaha el sürmemek olduğunu öğrendim.
“Gerçeği öğrendim bir gün.
Ve gerçeğin acı olduğunu.
Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayatta da lezzet kattığını öğrendim”
“Ben dostlarımı ne kalbimle nede aklımla severim
Olur ya
Kalp durur
Akıl unutur
Ben dostlarımı ruhumla severim
O ne durur, ne de unutur”
18.08.2012
“Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum ağladım zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. Karanlığı gördüm korktum. Gün geldi sonsuz karanlığa uğradım.”
“Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğu; aradaki bölümün ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim.”
“Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla zamanla yarışılmayacağım, zamanla barışacağım, zamanla öğrendim.”
“İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.”
“Sevmeyi öğrendim
Sonra güvenmeyi…
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu, sevginin güvenin sağlam zemin üzerine kurulduğunu öğrendim.”
“İnsan tenini öğrendim
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu sonra’da ruhun aslında tenin üsünde olduğunu öğrendim.”
“Evreni öğrendim
Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim. Sonunda’da evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek gerektiğini öğrendim.”
“Ekmeği öğrendim
Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini sonra’da ekmeyi,hakça bölüşmenin,bolca üretmek kadar önemli oldugunu öğrendim.”
“Okumayı öğrendim.
Kendime yazıyı öğrettim sonra…” Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana
“Gitmeyi öğrendim.
Sonra dayanamayıp dönmeyi.. daha’da sonra kendime rağmen gitmeyi
Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yaşta
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım sonrada asıl yürüşün kalabalıklara karşı olması gerektiğine”
“Düşünmeyi öğrendim
Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim. Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu öğrendim.”
“Namusun önemini öğrendim.
Sonra yoksunda namus beklemenin namussuzluk olduğunu;gerçek namusun, günah elinin altındayken günaha el sürmemek olduğunu öğrendim.
“Gerçeği öğrendim bir gün.
Ve gerçeğin acı olduğunu.
Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayatta da lezzet kattığını öğrendim”
“Ben dostlarımı ne kalbimle nede aklımla severim
Olur ya
Kalp durur
Akıl unutur
Ben dostlarımı ruhumla severim
O ne durur, ne de unutur”
18.08.2012
18.08.2012
OKUR YORUMLARI
Yozgat'ta Günün Haberleri
YOZGAT'TA 5 GÜNLÜK HAVA DURUMU
YOZGAT İÇİN GÜNÜN NAMAZ VAKİTLERİ
Mahmut ERDEM
08.10.2012 09:44:00Selam fevzi bey yazınız gerçek okunacak yazılardan,yazılış itibariyle okunması gerekli yazılardan diye düşündüm,yazılarınızı facbook,sayfamızda paylaşa bilirmiyiz müsadeniz varmı. sevgi ve selamlar.
SAYHA
24.09.2012 23:04:00""""Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini sonra’da ekmeği,hakça bölüşmenin,bolca üretmek kadar önemli oldugunu öğrendim.”""""
Yukardaki sözü söyleyen Mevlana hz leri kadar bu sözün değerini öğrenmiş olsaydık dünya cennet olurdu.Ne kardeş kanı dökülür, ne yetim boynu bükülür, ne de kutsal yuvalar yıkılırdı.
Altından değerli, insanı tevekküre yönelten bu sözleri kaç kez okudum bilmiyorum.
Düşünmeye yönelttiğiniz bu paylaşım için Allah razı olsun.
Saygılar.