Hüzün isyan etmez

Sonbahara girdik yani hazan mevsimine , yani hüzün mevsimine, hüzün öyle bir duygudur ki; hiç isyan etmez. Sessizce yaşar, herkes kendi hüznünü kendi içinde yaşar. Hüzün çok insani bir duygudur insanı olgunlaştırır.

Hazan mevsimine ulaştıysa bir başka duygusal oluyor insan, ağaçtan düşen bir yaprak bile alıyor götürüyor insanı taa eskilere ya erken kaybettiğin bir dostu hatırlar hüzünlenirsin ya da geride bıraktığın bir sevgiliyi..

Bir de diyarı gurbetteysen hazan mevsimi daha da dokunaklı oluyor. Nedenleri niçinleri düşünüyorsun “neden buradayım” diye kendini sorguluyorsun.

“Niçin Yozgatta değilim niçin buradayım tabii ki biliyorum.” Oradan daha iyi koşullarda olduğumun da farkındayım. her şeyin burada daha iyi olacağını da hissediyorum. Ama bir türlü yüreğimi oradan koparamıyorum.

Mehmet Akif, İstiklal marşının bir mısrasında ’ kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda’ der Ahmet Arif’te  bir şiirinde Akif’e nazire olsun diye ‘Yiğitlik cehennem olsa bile fedayı kabul etmektir’ der.

Ben Yozgatı cennet vatanın cehennem köşesi olarak görürüm.Orada yaşayan insanları da Ahmet Arif’in dediği gibi bilerek fedayı kabul eden insanlar olarak algılıyorum.

Öyle bir yer ki Yozgat zaman zaman  o cehennemde yaşamaktan mutlu olan insanların bile orada yaşamasına fırsat vermezler, üzerler, eza ederler , ekmeğiyle uğraşırlar. İnsan dayanamaz ayrılmak zorunda kalır, mutlu olduğu kendi cehenneminden. Fiziki olarak kendisi ayrılsa da yüreği orada çamlığın bir dalında asılı kalır.

Biliyorum hanlarım, hamamlarım, mor sümbüllü bağlarım kalmadı Yozgatta ama taa geçen yüzyılda edindiğim dostlarım düşmanlarım kaldı. Biliyorum ki dost edinmekte, düşman edinmekte kolay değil. Şimdi yeni bir yerde ve yaşımız da elliye varmışken dost edinmek, düşman edinmek zor olacak.

İnsanın dostlarını özlediğini bilirdim de düşmanını özleyeceği aklıma gelmezdi. Zormuş vesselam memleketi bırakıp başka bir memleketli olmak. Bizim yaşlılarımız memleket deyince hep Selanik’i anlatırlardı. Onlar hiç Yozgatlı olmadan Selanikli olarak göçüp gittiler bu dünyadan. Biz de nerede yaşarsak yaşayalım Yozgatlı olarak göçüp gideriz bu dünyadan.

 Hak etmediğim şeyler yaşadım Yozgatta, kimseye kızgın veya kırgın değilim. Ama yaşadıklarımdan dolayı hüzün duyduğum oluyor zaman zaman biliyorum ki hüzün isyan etmez. Sessiz ağlamktır hüzün, insanı olgunlaştırır.

* * *

Tüm kalbimle bayramınızı en içten dileklerimle kutluyorum. Bayramınız kutlu yürekleriniz umutlu olsun.