Dağdan indiler şehire

“Kürt açılımı” dediler. Tutmadı.

“Demokratik açılım”

Kürt açılımına göre daha kucaklayıcı.

Ama inandırıcı değil.

İnandırıcı olabilmesi için siyasi partiler kanunu ile seçim sisteminin demokrasiyi eksiksiz uygulayabilecek hale getirilmesi lazım…

Partide demokrasi işlerse tek adamlık biter.

Cık.. bu da tutmadı.

“Kardeşlik ve Barış açılımı” en iyisi bu galiba .

İyi de; biz bin yıldır kardeşiz.

Vatani görevini yedek subay olarak ağrı il merkezinde yaptım. Kürt insanını yakından görüp tanıdım.

Esnaf kesimi ile dostluk ve arkadaşlıklarım oldu.

Ağrı’nın önde gelen ailelerinden Merhum Mustafa Kılıçaslan, İsa Eraslan ve Yılmaz Hatunoğlu’nu yakından tanıma fırsatı buldum. Ben onları kendi büyüklerim kadar saygıya değer gördüm. Onların da beni sevdiğine ve kendi evlatlarından ayırmadığına inandım.

1970’li yılların, Marksist-Leninist Kürtçü akımlarının karşısında Ağrı dağı gibi duran bu insanlar bu duruşlarını hayatları ile ödediler.

Onların bu azizi hatırası önünde rahmet dileklerimle saygıyla eğiliyor. Ruhlarına Fatihalar gönderiyorum.

Sade Onlar mı ?

Onların dışında  çok sayıda kürt kökenli arkadaşım oldu. Hiç birisiyle kardeşlikten öte bir ilişkim olmadı.

İnanıyorum ki; benim gibi çok insan var.

Aslında kardeş olan insanlara “kardeşlik açılımı” adı altında yapılan beyin yıkama, siyasi bir yutturmacadan öte mana ifade etmiyor.

Geriye hangi açılım kaldı?

“Barış açılımı”

Barış kimlerle yapılır ?

Kavgalı olduklarımızla .

Kavgalı olduğumuz kim?

Türk-Kürt demeden, 40 bin insanın canına kasdeden, dış mihraklı, başı içerde gövdesi dışarıda bir kanlı örgüt.

Zihniyet dünyaları Demokrasi kültür üzerine BİAT kültürü ile şekillenenler, Devletin büyüklük gösterip, devlete başkaldıranlara kucak açmasını uygun gördüler.

Açılımı “artık kan dökülmesin, analar ağlamasın ” sloganına bağlayanlar , bu açılımın kucaklaşma değil ayrışma doğuracağını söyleyenleri vatan haini , millet düşmanı ilan ettiler.

“Ne pahasına olursa olsun açılım devam edecek” deyip, Mahmur’a, Kandil’e ve  yedi düvele haber saldılar.

Mahmur kampına gidenler, orada bölücü örgüt bayrağı ve örgüt liderinin posterleri altında hayat sürerken mahmurlaşmadılar…

Örgüte, yardım-yatalık  ve lojistik destek sağlamadılar…

Orada doğup büyüyen çocuklar,  örgüt propagandasına tabi tutulmadılar…

Bütün bunlar olduysa bile, devlet bu insanları aldatılmış sayıp kucağını açsın. Amenna.

Mahmurdan gelenler, devletin kucağına bölücü başının talimatlarını dolduruyorsa ne olacak ?

Kandilden gelenler !

Ellerine silah almamışlar…

Suça bulaşmamışlar…

İnandık !

Gerilla kıyafetleri içinde,

Ellerinde ve boyunlarında örgüt bayrakları,

Zafer işaretleri,

Kucaklaşma açılımın sevincinden mutlaka biz yanlış gördük !

Örgüt üyesiyiz,

Pişmanlık hükümlerinden yararlanmak istemiyorum. Liderimizin talimatıyla barışa katkı sunmaya (teslim olmaya değil) geldik. Dediler.

Meğer biz yanlış duymuşuz !

Savcı ve hakimlerimiz ; “pişman olmasalar gelmezlerdi” kanaatine vararak serbest bırakmışlar.

Kandilden gelenler T.B.M.M.’ne gideceklermiş.

Ak Parti Yozgat Milletvekillleri eşliğinde, grup başkan vekilinin başkanlığında önce Yozgat’a uğrasalar…

Sayın Vali ve Belediye başkanı Çiçekler’le karşalasalar, Yozgatlının sevinç göz yaşları ile Ankara’ya uğurlasalar, örgütle teslimiyet, pardon kardeşlik açılımı Bozok Yaylasından dalga-dalga bütün Anadolu’ya yayılsa…!

Aklıma, izanıma, vicdanıma mukayyet ol Yarabbi.

(Devamı gelecek sayıya)