Kalkın ey ehl-i vatan

Böyle diyordu Süleyman Nazif,
Tarihin ve Türk’ün son imparatorluğunun adım-adım işgal edildiği günlerde .
Mondros Mütarekesi bahane edilerek, Sevr paçavrası; bu mukaddes vatanın üzerine zulmet örtüsü gibi örtülmeye çalışılıyordu.
Uzun süren savaşlardan yoksul, yorgun, bezgin çıkmış milletin, ruhundaki “vatan sevgisi imandandır.” Şuurunu harekete geçiren bir avuç vatanseverin mücadele azmi ve kararlılığı , zulmet örtüsünü parça-parça edip zalimlerin suratına fırlattı.
İşgal edilmiş imparatorluğun küllerinden Milli bir devlet inşa eden lideri, onun kadrosunu ve kurduğu Cumhuriyeti hazmedemeyen müstevliler, silahla susturamadıkları milletin, satılık ve kiralık bireylerini kullanarak amaçlarına ulaşmayı hayal ettiler hep.
Demokrasi ve bireysel özgürlük kılıfı giydirilmiş ihanet şebekelerinden umduğunu bulamayan; Mehmet Akif’in deyimiyle “tek dişi kalmış canavarın ” temsilcileri iki koldan taarruza geçtiler.
Demokrasi ve özgürlük silahı ile içerden, PKK eşkıyası ile dışarıdan.
Dün sınarların içinde,
Bu gün sınırların ötesinde can verirken,
Bu milletin asil yiğitleri,
İçerden ve dışarıdan üzerine saldılar
Sürü-sürü itleri.
Küfrün karanlığında, amaçlarına ulaşmak için insanı değerleri araç sayanlar,
Bilmezler ki;
Bu millet başında taşır,
Düştüğü yerde vatan toprağına can veren şehitleri
İktidar , devleti ele geçirme hesabında,
Muhalefet iktidar derdinde .
Basın iş bağlama peşinde ,
Medya reyting sevdasında.
Eşkıya ile mücadele sana kaldı yiğidim.
Sen ki; Peygamberin övgüsüne mazhar olmuş,
Kutlu kumandanın kutlu askeri.
Mübarek ocağın aslan neferi.
Vatan namusuna emanettir,
Elleri kınalı, gider de dönmez geri,
Günün en beklenmedik vaktinde,
Ülkenin bir köşesinden gelir şahadet haberi.
İlki Metin’di ebediyete uğurladığımız ASLAN gibi şehit.
Bugünkü Salman BOZKURT adında yiğit.
İkisi arasında şehit ve Gazi onlarca evlad-ı vatan.
Onların ve daha nicelerinin kanı ve canı pahasına,
Mukaddes vatan olmuştur, bu coğrafya,
Gerisi hep laf-ı güzaf , hepsi angarya.
Kalkın ey ehl-i vatan!
Düğün davetidir Selman Çavuşun ,
Minarelerden okunan sala
Allah’a gidiyor Selman
Bekliyor havz-ı kevserde Peygamberi
Açmış kucağını arş-ı ala
Güle güle git Salman Çavuşum.
Ardından yürüyen sade Sarıkaya değil tekmil Yozgat,
Hatta , şahadetini duyan bütün memleket.
Namazında saf bağlamış melekler,
Senden öncekiler istirama çıkmış,
Gıpta ile el sallıyor gaziler ardından,
Vakar içinde “Vatan sağolsun” diyor baban,
Başı dik, kadın komutanın kolunda anan,
Tekbirleri semayı tutmuş peşinde binlerce insan
Bütün heybetiyle başında silah arkadaşların.
Gözün arkada kalmasın sakın.
Bu millete,
“Doğacaktır va’dettiği günler Hakk’ın
Kim bilir belki yarın belki yarından da yakın.”


Tarih : 13.09.2008