Mustafa Acar geçenlerde “Bu köy benim köyüm değil” bağlantılı bir ezgiyi paylaştı sayfasında. Kayserili’dir kendileri. KAYSADER üyesidir. Şair ve yazardır. Tiyatrocudur. Musıkîşinastır. On parmağında on marifet vardır.
Ezgiyi kendisi yorumladı. Sesine, nefesine, gönlüne sağlık adaşımın. Ezginin son dörtlüğünü yazayım:
.
“Nerde çeşme başı sohbet
Nere gitti Deli Ahmet
Bağışlayınız bir zahmet
Bu köy benim köyüm değil”
.
Ezgiyi dinledikten sonra Google’a bir göz attım. Ozan Arif’in “Köyüm Eski Köyüm Değil”ine rastladım. Ozan Arif’in soyadı Şirin. Arif Şirin. Ozan Arif, Giresun, Alucra’ya bağlı Hapu köyünden. Bu ezgiyi 2 Aralık 1992’de söylemiş. Kayıtlı. İsterseniz kendi sesinden dinleyebilirsiniz. Ben dinledim.
Köyüm Eski Köyüm Değil’in tamamını alıyorum:
.
“Köye vardım varmasaydım,
Köyüm eski köyüm değil.
Bu halleri görmeseydim,
Köyüm eski köyüm değil.
.
Vardım güneş batıyordu,
Guguk kuşu ötüyordu,
Üç beş baca tütüyordu,
Köyüm eski köyüm değil.
.
Eve indim dertli dertli,
Evim benden kasavetli,
Kapı kitli, baca kitli,
Köyüm eski köyüm değil.
.
Her gün dolup taşan hane,
Misafirle coşan hane,
Şimdi olmuş bir virane,
Köyüm eski köyüm değil.
,
Ne desem boş vade yetmiş,
Büyük anam ölüp gitmiş,
O gidince bu ev bitmiş,
Köyüm eski köyüm değil.
.
Ipıssızdı terek bucak,
Pas tutmuştu balta nacak,
Susuz güğüm, külsüz ocak,
Köyüm eski köyüm değil.
.
Sabah kalktım gündüz gözü,
Gittim gezdim küçük düzü,
Ne koyun var ne de kuzu,
Köyüm eski köyüm değil.
.
Dağ taş güzel doyulmuyor,
Lakin mal mul yayılmıyor,
Kaval sesi duyulmuyor,
Köyüm eski köyüm değil.
.
Tarlaları, tapuları,
Konakları, yapıları,
Kapatmışlar kapıları,
Köyüm eski köyüm değil.
.
Arif der ki topu topu,
Açık olan yedi kapı,
Böyle miydi eski Hapu,
Köyüm eski köyüm değil.”
.
Şiirden anladığımıza göre Ozan Arif köyünden bir çıkmış, pir çıkmış. Uzun süre köyüne gitmemiş. Yıllar sonra varmış ki Hapu’ya bir de ne görsün? O bırakıp gittiği köyün yerinde yeller esiyor. Üç beş baca tütüyor. Kendi evleri de büyük anası ölünce kapanmış. Kapı baca kilitli kalmış. Balta nacak kullanılmamaktan paslanmış. Evler viraneye dönmüş. Köyde hepi topu yedi kapı açık. Köydeki hanesi sayısı bu kadar.
Ozan Arif çıkmış, şöyle bir dolaşmış. Küçükdüz’e varmış. O koyunların kuzuların otladığı düzlük bomboş. Ne koyun var ne kuzu. Kaval sesi duyulmuyor yazıda. Eski Hapu’yu koydunsa bul.
Derinden bir ah çekmiş Ozan Arif ve demiş ki: “Bu köy eski köyüm değil”.
.
Ozan Arif’in anlattığı köy kendi köyü Hapu. Ama fakir Anadolu’muzun herhangi bir köyü de aynı kaderi paylaşıyor. Hapu’nun yerine “Oğulcuk” de. Ya da bir başka köyümüzün adını yaz. Boşalmış, terk edilmiş köylerimizden birinin. Hapu’dan kalır yanı yok.
.
Şimdi burada iğneyi kendimize batırmanın sırasıdır. Neden köylerimiz boşaldı? Geçim derdi, ekmek parası... Medar-ı maişet yüzünden köyden şehire akın oldu. Köyden çıkan bir daha köye dönmedi. Köylerimiz de boş kaldı.
Biz hiç olmazsa yazları gidiyoruz köyümüze. Bir altı ay kalıyoruz. Köyümüzün sorunlarıyla ilgileniyoruz. Dertleriyle hemdert oluyoruz. Sahiplenmeye çalışıyoruz.
.
Köyden çıkıp da bir daha köye yönünü dönüp bakmayanlar var. Bir de dışardan gazel okumaları yok mu?
Neyse, sözü fazla uzattık. Burada noktamızı koyalım.
25.11.2020
OKUR YORUMLARI
Nusret Yılmaz
22.12.2023 16:14:14
Ben de komşu köylülerimle Sevgili şairimiz Kemahlı İbrahim Sevindik üstadın o meşhur "Benim Köyüm" şiirini paylaşıyorum. Hoşça ve dostça kalın selamlar.
Nusret Yılmaz
22.12.2023 16:09:57
BENİM KÖYÜM
Baharda şenlenir bağı, bahçesi
Kokusu başkadır benim köyümün
Unutturur adama gamı, kederi
Havası başkadır benim köyümün
XXX
Akşam olur herkes döner evine
Can kurban inan ki benim köyüme
Gülabi'nin torunları derler bizlere
Özü başkadır benim köyümün
XXX
Yeşil yeşil meşeleri var dağında
Meyve ağaçları çiçek açar bağında
Her çeşit otlar yeşerir toprağında
Yeşili başkadır benim köyümün
XXX
Köyümün kenarından akar çayı
Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı
Unuttum sanma orda olmayı
Dostluğu başkadır benim köyümün
XXX
Yaz gelince çıkarlar yaylaya
Gurbetçiler hasretle döner sılaya
Benden selam olsun Aziz Ağa'ya
Sevgisi başkadır benim köyümün
İbrahim SEVİNDİK
Nusret Yılmaz
22.12.2023 16:14:14Ben de komşu köylülerimle Sevgili şairimiz Kemahlı İbrahim Sevindik üstadın o meşhur "Benim Köyüm" şiirini paylaşıyorum. Hoşça ve dostça kalın selamlar.
Nusret Yılmaz
22.12.2023 16:09:57BENİM KÖYÜM Baharda şenlenir bağı, bahçesi Kokusu başkadır benim köyümün Unutturur adama gamı, kederi Havası başkadır benim köyümün XXX Akşam olur herkes döner evine Can kurban inan ki benim köyüme Gülabi'nin torunları derler bizlere Özü başkadır benim köyümün XXX Yeşil yeşil meşeleri var dağında Meyve ağaçları çiçek açar bağında Her çeşit otlar yeşerir toprağında Yeşili başkadır benim köyümün XXX Köyümün kenarından akar çayı Kıvrım kıvrım dolanır sular tarlayı Unuttum sanma orda olmayı Dostluğu başkadır benim köyümün XXX Yaz gelince çıkarlar yaylaya Gurbetçiler hasretle döner sılaya Benden selam olsun Aziz Ağa'ya Sevgisi başkadır benim köyümün İbrahim SEVİNDİK