“TANIYIN BENİ”

Yaşar Kemal’in köyüne gittik. İçel Sanat Kulübü (San Kulüp)gezi grubuyla. Elli kişiden oluşan bir kafileydik. İki midibüs dolusu candık. Güzel bir ilkbahar günüydü. Günlerden Pazardı. Mersin'den geldik Osmaniye'ye. Karaçay vadisinde soluklandık bir süre. Karaçay'ı kurtarma mücadelesi veren Çevre Platformu üyeleriyle buluştuk. Vadide gezip dolaştık. Sonra Osmaniye’den Kadirli yoluna saptık. Kırmıtlı Kuş Cenneti’nde verdik mola. Sıkma yedik, ayran içtik. Köy unundan bacıların sıcak sıcak hazırlayıp sunduğu sıkmalar nefisti. Hele ayran! Cana şifaydı doğrusu.

Kırmıtlı Kuş Cenneti’ni bir sonraya bırakalım. Kırmıtlı’dan Hemite’ye geçtik. Hemite köprüsü üzerinden Ceyhan’ı seyrettik. Ceyhan üstündeki adacıklardaki kuşları. Taa uzaklardan görünen Hemite Kalesini.

Hemite, Yaşar Kemal’in köyü. Ünlü romancımızın doğduğu köy. Sonra terki diyar ettiği. Kimi kimsesi kalmamış köyde. Bir arkadaşı varmış. Onunla da görüşemedik. Doğduğu evi köyden birileri almış. Yaşar Kemal zaman zaman Hemite’ye gelirmiş. Kendi zamanındaki Hemitelileri hiç unutmamış. Hele arkadaşlarını...Bir bir sorarmış. Çok güçlü bir hafızası varmış. Öyle söylediler.

Hemen köprünün yanında Yaşar Kemal Parkı yer alıyor. Parkın içinde Yaşar Kemal Kültürevi. Kültrevinin girişinde Yaşar Kemal’in rölyefi yer alıyor.

Yaşar Kemal Kültürevi kapalıydı. Bizim için açtılar. Yaşar Kemal’in adına yakışır bir mekan. Başta Yaşar Kemal’in kitapları. Hem Türkçe orijinal örnekleri hem de dünya dillerinde basılan kitaplarından birer nümune. Ayrıca Türk Edebiyatından seçkin eserler...

Fotoğraflar...Fotoğraflar...Yaşar Kemal Kültürevi 2013’te açılmış. Açılışa Yaşar Kemal de katılmış. Bu tablo da fotoğraf kareleri arasında yerini almış.

Şu iki dize dikkatimi çekti benim:

“Duvarın dibinde resmim aldılar

Ak kağıt üstünde tanıyın beni”

Başlığa çektiğim “Tanıyın Beni”nin kaynağı bu dizeler. Ak kağıt üstüne yazdıkları Yaşar Kemal’in. Onu yaşatacak olan ölümsüzlük iksiri bu yazılar, bu kitaplar...

Yaşar Kemal Parkı mükemmel tanzim edilmiş. Oturup dinlenme, eğlenme, gezip dolaşma yerleri... Bir de İnce Memed heykeli konulmuş. Ne kadar güzel olmuş.

Yaşar Kemal Parkı’nda Hemite Kalesi’ne geçtik. Hemite’nin şimdiki adı Gökçedam. Gökçedam’ın içinden tırmandık Hemite Kalesi’ne. Yücelerden seyrettik Ceyhan’ı, Gökçedam’ı, uzayıp giden ovayı. Dönüşte köy kahvesinde oturup dinlendik. Çay içip söyleştik köylülerle. Yaşar Kemal’di konu. Köylüleri Yaşar Kemal’in Gökçedam’a defnedilmesi için çok uğraşmışlar. Eşi razı olmamış. Eşi Ayşe Hanım’a kızgındı Gökçedamlılar.

Akşam yakını müsaade isteyip kalktık. Yaşar Kemal’i bir başka açıdan tanımanın mutluluğuyla Mersin’e döndük.

21.04.2015