YERKÖY YOLCUSU KALMASIN!

Bu anlatıyı İsmail Parlak’tan aldım. İsmail Parlak bir tarihte Yozgat’tan Yerköy’e gidecek. Dolmuş durağına geldi. Minibüs hazır, beklemede. İçinde birkaç yolcu var. İsmail Parlak da bindi. Bekleşiyorlar. Neyi bekliyorlar? Neyi olacak minibüsün dolmasını. Adı üstünde dolmuş. Dolmadan gider mi? Gitmez. 

. 

Ben de böyle bir olay yaşadım Yeşilli’de. Mardin’e gideceğim. Dolmuş durağına geldim. Dolmuş peronda. İçinde birkaç yolcu var. Bilet aldım. Bilette saat yazmıyor. Dedim ki: 

-Ne zaman gideceğiz? 

Biletçi yüzüme baktı: 

-Yabancısın galiba. Dolmuş dolduğu zaman hareket edecek. 

Çok şaşırmıştım. 

. 

Ne diyorduk? Dolmuşun dolmasını bekliyor Yerköy yolcuları. Bereket versin ki günlerden salı. Kısa sürede minibüs doldu. Hareket ettiler. 

İsmail Parlak’ın önündeki koltuklarda yaşlı bir karı koca oturuyor. Kadıncağız belli ki nezle. Habire tülbendinin ucuna burnunu siliyor ve söyleniyor kocasına: 

-Kele bir kağat mendil almadın. Malamat ettin beni böyle… 

Yaşlı adam eşini sakinleştirme uğraşında: 

-Avrat sabret! Yerköy’e enince sana ıslak mendil alırım. 

Kadın tersleniyor: 

-Get gız, nöğorecağam ıslak mendili? Gor ki kim ıslattı? Sen bana taze mendil al… 

. 

 Başıbüyüklü’ye yaklaştılar. Yolda iki yaşlı kadın bekliyor. El kaldırıp durdurdular minibüsü. 

Minibüs hıncahınç dolu. Ama yine de binmeye çalışıyorlar. Nezleli nene kızdı bunlara: 

- Kele bacım ne zolladıp duruyonuz? Gucağma mı oturcağanız? 

Minibüse binmeye çalışan kadınlardan biri dert yandı: 

-Nöğorek bacım? Bi saattir yolda soruduyoh. Ayahlarımız garıncalandı. Siz sığdıysanız biz de sığarık…diyerek sıkış tıkış minübüse bindiler.