TEKİN ÖZKAN’LARA O KADAR ÇOK İHTİYACIMIZ VAR Kİ

2005–2006 eğitim ve öğretim yılının 2. yarıyılına başlayacağımız şu günlerde Yozgat kamuoyu olarak her birimiz Yozgat’ı başarı sıralamasında çok iyi yerlerde görmek isteriz. Bu konu da yapılan gayretli çalışmaları hep dikkatlice takip ederiz. İlimizde eğitim kalitesini yükseltme adına yapılan her türlü çalışma bizi hep fazlasıyla umutlandırır, ta ki sonuçlar açıklanıncaya kadar.
Bizler biliyoruz ki eğitimde iyi sonuçlar almak sihirli bir dokunuşla hemen olabilecek bir iş değildir. Eğitim uzun bir süreç. Siz eğitim kalitesini yükseltmek adına çok sıkı tedbirler alsanız bile bunun olumlu yansımalarını ancak yıllar sonra görebilirsiniz. Aslında eğitimin hem yerel anlamda hem de genel anlamda o kadar çok sorunları var ki! Üzerine tedbir konulacak o kadar sancılı meseleleri var ki! Öğretim kalitesini artırmaya çalışırken, eğitimini belki de çok çeşitli nedenlerle ihmal ettiğimiz çocuklarımızın hele hele gençlerimizin o kadar çok yanlışları var ki. Nereden başlayacağımı bilemiyorum. Eğitim ve öğretimin her anlamda kalkınmışlığı gerçekleştirmede ne denli etkili; toplumların geleceğinin şekillenmesinde ne denli önemli olduğunu her birimiz biliyoruz. İçinde bulunduğumuz “bilgi çağın”da bilginin her alanda kullanılmasının illa ha ki bir mecburiyet olduğunu yine hepimiz biliyoruz. Her alanda ülkemizin kalkınmasını istiyorsak; biz yine biliyoruz ki bunun yolu ancak ve ancak nesilleri çok iyi eğitmekle ve onlara “bilgiyi elde etmenin yolunu çok iyi öğretmekle” mümkün olacaktır.
Yıllar önce “Malatya Merkez Ortaokulun”da okurken çok sevdiğim ve saydığım, bana öğretmenliği sevdiren bir “sosyal bilgiler” öğretmenimiz vardı. Aynı zamanda sınıf öğretmenimiz olan Sayın Hocam Şimdi nerelerde bilemiyorum ama ben “Elazığlı” olan kıymetli hocam “Sayın Tekin Özhan”ı öğretmenliğim esnasında daima hayırla ve saygıyla andım. Sayın Özhan sadece iz bırakan öğretmenlerimden biri olarak kalmadı hatıralarımda, o bizim geleceğimizin şekillenmesinde de en güzel modeldi. Doğunun o sıralarda eğitimde çok ihmal edilmiş bir ilinde canla başla bizleri hayata hazırlamak için mücadele etti. Onun düsturları diğer öğrencilik hayatımızda da bize hep ışık tuttu. Çok yakından ilgilendiği birçok öğrenci yüksek tahsilini tamamlayarak onun istediği şekilde bu güzel vatana hizmet etti. Bunları niye anlatıyorum derseniz Sayın Hocam bundan otuz beş yıl önce bize “ Çocuklar bu güzel Vatan sizlerden hizmet bekliyor. Her biriniz mutlaka kendinizi keşfedebilirseniz sevdiğiniz, istediğiniz alanda çok büyük hedeflere doğru emin adımlarla ilerleyeceksiniz. Bunu size üzülerek söylüyorum birçoğunuz hangi alanda yeteneklisiniz henüz farkında değilsiniz. Siz bunun farkında değilsiniz ama ben; her birinizin gözbebeklerine bakınca yeteneklerinizi su yüzüne çıkarabilir, sizleri yetenekleriniz doğrultusunda yönlendirebilir miyim, her biriniz için ayrı ayrı uygun öğrenme metodunun ne olduğunu anlayabilir miyim diye çok ama çok çırpınıyorum. Yine üzülerek size itiraf etmeyelim ki ne yazık ki bu konuda elim kolum bağlı. Eğitim sistemimiz her birinize aynı metotla sadece tarih-coğrafya öğretmekle beni mükellef kılıyor. Sizin ilgi alanınıza girse de girmese de, benim sizlere öğretme metodum size uysa da uymasa da her biriniz bu dersleri okumaya ve başarmaya mecbur bir şekilde karşımdasınız. İşte bu beni çok üzüyor. İlkokuldan sonra ilgi alanlarınız, doğuştan getirdiğiniz veya sonradan kazandığınız yetenekleriniz, her birinize özel öğrenme yollarınız, çeşitli ölçme metotları ile gün yüzüne çıkarılabilse de bizler sizleri o doğrultuda yetiştirebilsek. İşte o zaman ben gerçekten mutlu olacağım. Herhangi bir dersten çeşitli nedenlerden başarılı olamadı diye ‘bu çocuk okuyamaz’ paftasını hiçbir öğrencim yemese diye düşünüyorum.” Buyurun efendim otuz beş yıl önce o zamanlar doğunun çok geri kalmış bir ilinden bir öğretmen, yine doğunun mahrumiyet bölgesinde ki bir ile geliyor ve orada ki mini mini çocuklara “Yönlendirmeli Eğitim Konusunda” bilgi veriyor o zamanlar belki daha adı bile konulmamış “çoklu zeka” kavramının temellerini atmaya çalışıyor. Çocuk bilinci ile o zamanlar öğretmenimin ne demek istediğini pek anlayamamıştım. Ama yıllar sonra onun ne kadar geniş bir ufka sahip olduğunu ve ne kadarda haklı olduğunu anladım. Aradan yıllar geçti ama vatansever öğretmenimin hayalini ettiği noktaya ne acıdır ki bizler halen gelemedik. Halen çocuklarımıza öğrenmelerini zorunlu kıldığımız belirli kalıpları ezberletmeye çalışıyoruz. Tek ama tek bir sınavla tüm hayat statüsünü belirlemeye çalışıyoruz. Tek sınavda aksiliklerin kurbanı olmuş öğrencileri vebalini kim verecek bilemiyorum. Problem o kadar çok statükoyu kırmak o kadar zor ki! Tek sevindirici olan Sayın Milli Eğitim Bakanımızın çağdaş eğitime ulaşılabilmenin yollarını açmak için tüm zorluklara rağmen büyük bir mücadelenin ve gayretin içerisinde olması. Yozgat eğitim başarı sıralamasında son sıralarda ve bizim bu güzel ilimizde bu sıralamayı yukarı çekecek o kadar çok ‘Tekin Özhan’ gibi idealist öğretmenlere ihtiyaç var ki! Sadece öğretmenler mi; tüm varlığını en iyi şekilde eğitim alması için çocuğuna harcayan, maddi ve manevi hep evladının arkasında olan ilgili anne ve babalara da çok ihtiyaç var..Genç, dinamik, geniş vizyon sahibi, öğretmen ve öğrencinin daima model alacağı, bilim ve teknoloji ile haşır neşir, tüm zamanlarını eğitime harcamaya gönüllü, idealist ve üretken müdürlere de okullarımızın o kadar çok ihtiyacı var ki..Asıl önemlisi başarıyı artırma adına cesur projeleri ortaya koyan, en ücra okuldan en merkezi okula kadar tüm okulların fiziki ve teknik ihtiyaçlarını karşılamak için seferber olan, başarıyı mutlaka ödüllendiren, başarısızlığı cezalandıran bunları yaparken de asla etki altında kalmayan, objektif kriterlere göre hareket eden Milli Eğitim Mensuplarına da ayrıca çok ihtiyaç var..Tüm bu ihtiyaçlarımız bir bir karşılansa bile unutmamak gerekir ki ÖSS’de başarılı olan iller genellikle kişi başına düşen milli geliri yüksek, daha açıkçası ekonomik anlamda kalkınmış iller.O halde eğitim sıralamasında iyi bir yer edinmek istiyorsak ekonomik anlamda kalkınmanın da ayrıca yollarını çok iyi araştırmalıyız..

Tarih : 07.02.2006