Yozgat açılımına var mısınız ?

 Geçenlerde bir Dergi 34 tane kıstası esas alarak bir araştırma yapmıştı hatırlarsanız. Yaşanabilir illeri sıralamıştı. Bu araştırma sonucunda Yozgat yaşanabilir iller arasında 67. sırada yer aldı. Listeyi inceliyorum. Tunceli ve Bingöl bile bizden daha iyi durumdalar. Onlar bizden daha yaşanılır iller sıralamasında yer alıyor. Hatta Tunceli bizden çok daha önde. Ve Yozgat’tan sonra yaşanabilir on beş tane il Doğu  ve Güneydoğu Bölgesine ait. Terörün, ağır kış şartlarının kol gezdiği, ayrıca ağır doğa koşulları nedeniyle ulaşımın zor olduğu, işsizliğin had safhada olduğu iller bu iller.  Söz konusu sıralamada Yozgat’tan sonra yer alan 15 il içerisinde Yozgat’ın ait olduğu İç Anadolu Bölgesine ait tek bir il yok. Komşu illerimiz bizden çok daha iyi yerlerdeler. Hatta Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesinin birçok ili de bizden çok önlerde.

Yaşanılır iller sıralamasında son sıraya düşünce bakıyorum Yozgat’tan göç eden hemşerilerimizin büyük çoğunluğu sıralamada birinci olan kısaca Türkiye’nin en yaşanılır ili olan Ankara’yı tercih etmişler. Dile kolay tam 284 bin 416 kişi Ankara’yı, 3. sırada yer alan İstanbul’u da 117 bin 466 kişi tercih etmiş. Diğer illeri saymıyorum. Çok göç vermişiz çok. Dışarıdaki Yozgatlılar içerdekilerden daha faza.  İyi de Nesrin Hanım bu konuyu niye tekrar gündeminize aldınız ki diyebilirsiniz.

 Biz yıllarca yazdık. “Yapmayın, etmeyin Yozgat şirin mi şirin bir il. Gelin bu ili kalkındıralım. İç dinamiklerimizi harekete geçirelim, bizde diğer illerde olduğu gibi göç veren değil de göç alan iller arasına girelim. Kültürel, sosyal, ekonomik anlamda öyle uçuralım ki bu ili,  istemeden de olsa bu ilden göç edenleri durduralım. Bu ilin önüne çekilmiş setler varsa onları bir bir yok edelim. Siyasisi, bürokratı, sivil toplum kuruluşları, bu ilin sakinleri içerideki, dışarıdaki Yozgatlılar elimizi taşın altına koyalım” dedik, yazdık, her platformda dilimiz döndüğünce ifade ettik.

Ne oldu peki. Geldiği gün yazmıştım Sayın Valim ilimiz için bir şans. Yanılmadığımı görüyorum. Yine zarif bir hanımefendinin Bozok Üniversitesinin en başında olmasının çok isabetli bir seçim olduğunu söylemiştim. Sayın Emniyet Müdürümüz halkla iç içe, gayretli samimi. İlimiz için yine bir şans asayişimizin en başında böyle çalışkan ve duyarlı bir amirimizin olması ilimizin büyük kazancı demiştim. fiimdi bu koalisyona sıra dışı uygulamaları ile gönülleri fetheden Sayın Müftümüz katıldı. Ha keza Sayın Milli eğitim Müdürümüz gayretli çalışmaların içerisinde. SOB’ı yeni çehresiyle ekonomiyi canlandırmaya çalışıyor. ESOB’ınımız krizden canı fazlasıyla yanan esnafımızın sıkıntılarını bertaraf etmek için didinip duruyor. Ya YOSİAD Başkanımız tam bir Yozgat sevdalısı, ileride Yozgat kültürüne ışık tutacak zengin arşivi, otantik mekânı ile Yozgat için çırpınıp duruyor. Siyasilerimize gelince teşvik konusunda Yozgat’ın dâhil olduğu bölge ile sınıfta kaldılar ama daha yapacak çok iş var. Acil eylem planlarını vakit geçirmeden uygulamaya koymaları lazım. İşsizlik ve geri kamışlık, eğitimde son sıralar bu ilin kaderi olmamalı.

Galiba Yozgat adına umutlanacağımız bir kıpırdanma var. Kabuk zor da olsa çatlatılıyor. Yozgat sanayiden vazgeçse de üniversite ve turizmle atağa kalkmaya çalışıyor. Ah birde ilin açılımını engelleyen statükoyu bir kırabilsek. Engelleri bir bir ortadan kaldırabilsek. Köşe taşlarını bir bir yerinden oynatabilsek. İlimiz için çırpınanlara sahip çıksak onları yıpratacağımıza, yüreklendirsek, onura etsek. Geleceğin teminatı olan gençlerimize özgüven kazandırsak, onların sürekli üretken olmaya yönlendirebilsek. Eğitim kalitemizi artırmak için mücadelelerimizi yılmadan sürdürebilsek.

İşte o zaman kim tutar bizi kim. Yozgat neden ikinci Ankara olmasın. Yaşanabilir iller arasında en başta neden yer almasın?

Sonuç olarak Yozgat açılımına var mısınız?

Nur içinde yat sayın Ali İhsan hocam

Acı haber tez duyulur derler gerçekten öyle. Yozgat’ın sevilen öğretmeni, sevgili arkadaşım “Zeynep Karavak”ın eşi değerli eğitimci “Ali İhsan Karavak”ın hakkın rahmetine kavuştuğunu öğrenmek gerek eşimi ve gerekse beni çok üzdü. O iyi bir öğretmen, iyi bir eş, iyi bir baba, iyi bir dosttu. Güvenilir ve çok çalışkandı. Mesleğini onuruyla sürdürmüştü. Geride bıraktığı nur gibi üç tane evladını en iyi şekilde yetiştirmek için çok çalıştı. Tam rahat edeceği bir  dönemde rahatsızlanmıştı.

“Karakavak”lar Yıllarca aile dostumuz olarak kaldılar. Allah razı olsun onlardan hem komşuluk yaptık hem de arkadaşlık. Hiç incinmedik. Son görüşmemizde “Ali İhsan Bey sizi çok iyi gördüm” dediğimde “Hamdolsun iyiyim” demişti. Kendi de biliyordu iyi olmadığın ama “Hamd” ediyordu yine de. Telefonla canım arkadaşım Zeynep Hanıma nasıl olduğunu sorduğumda;  “Artık Ali İhsan Bu Solan Bahçede Bülbüller Ötmüyor diyor. Nesrin iyi değil” demişti. Zaten bu görüşmemizden kısa zaman sonra geldi acı haber.

Çocukları gibi, torunu “Hayat” da dedesine doyamadı. Ali İhsan Bey onunla bir kez daha hayat bulmuştu ama ömrü ne yazık ki vefa etmedi. Ya gül yüzlü “Fatma” küçük yaşta babasız kaldı. Sevgili arkadaşım “Zeynep Hanım”a Allah dayanma gücü versin diyorum. Acınız çok büyük canım arkadaşım biliyorum, bu acı gününde yanında olmayı çok isterdim.  Olmadı. Hem kalbim, hem de dualarım seninle…

 Rabbim sana, çok güzel yetiştirdiğin nur gibi evlatlarına hayırlı ömür versin. Rabbim Sayın Hoca’mın da mekânını cennet etsin.