Abbas Sayar’ın son eseri ve

Bundan 35 yıl öncesinde..

Yozgat’ta resmi ilanlı 5-6 gazete vardı ve ilan kaynakları son derece cılızdı.

Günlük bir gazeteyi yayınlamak o günün tipo teknolojisiyle ömür törpüsüydü ve büyük özveriyi gerektiriyordu.

Merhum üstad sayın Abbas Sayar emekli Bağ-kur maaşından, ben de baskı işleri gelirimden özveride bulunarak gazetelerimizi yaşatma mücadelesini veriyorduk.

80’li yıllara geldiğimizde ben baskı makınamı büyütmüş ve gazetemi günlük yayınlamakla birlikte haftada bir gün de yüksek trajlı basmaya başlamıştım.

Diğer yanda Bağ-kur maaşı takviyeli BOZOK gazetesinin de trajı oldukca düşüktü.

Abbas beyle tam bir uyum ve mesleki dayanışma içerisindeydik.

Günaşırı buluşuyor, mesleki sorunlarımızı içtenlikle paylaşabiliyorduk.

Yozgat’ın geçmişini ve geleceğini, sorunlarını ve çözümlerini tüm detaylarıyla konuşuyorduk.

Ondaki Yozgata dair beynine yüklediği arşiv bilgilerinin zenginliğini, Yozgat’lılık şuuru bilincinin derinliğini keşfetmekte gecikmemiştim.

Ve bu arada 12 Eylül öncesinin o fırtınalı günlerinde Abbas Sayar’ı hiç okumayan yani onu tanımadığı için yanlış algılayan hemşehrilerimize üstadı tanıtmamın gerektiğini düşünüyordum.

Amacım,”Yozgat’ı ve Yozgatlılık” olayını “ben bilirim” diyenden daha iyi, hatta en iyi bilen bir canlı tarihi, Yozgat’ın bilgi bankasını ‘Yozgat’ okuruyla buluşturmak, Yozgatlı ile yakından tanıştırmak ve beynindeki ‘Yozgat’ dökümanlarını sütunlara dökerek gelecek nesillere aktarımını sağlamaktı.

Ama 1980’li yıllarda o sadece roman,hikaye ve şiirleriyle meşguldü.

Yine o günlerde resim merakı depreşmişti. Eline geçirdiği kağıtlara hayalindeki insan figürlerini çiziyor, hatta oteldeki odasının duvarlarını pano gibi kullanarak resimleriyle süslüyordu.

Ve bir gün kendisine YOZGAT gazetesinde de yazmasını önerdim.

Düşünebiliyormusunuz, ikimizin de günlük gazetesi var ve bir gazete sahibi diğerine “Benim gazetede de yaz”diyor.

Abbas Sayar ,teklifime önce şaşırdı.

İster istemez, bu da nerden çıktı kabilinden “Hayrola Hakan” diye nedenini sordu.

Genel konuları, genelde BOZOK’ta yazdığını,Yozgat’a ilişkin konuları da YOZGAT’ta yazmasının daha etkili olacağını belirterek haftalık sayılarımızla daha fazla okuyucuya ulaştığımızı hatırlattım.

Önerimi tebessümle kabul etti.

“Noktalı virgül” başlıklı yerel yorumlarını ,daha sonra “Yozgat var,Yozgatlı yok” dizi yazısıyla uzunca bir süre sürdürdü. Ta ki Ayvalık’a göç edene kadar..

Gazetemizdeki köşesini ölene kadar da hiç boş bırakmadı. Gurbette iken Ayvalık mektuplarıyla Yozgat’a seslenmeyi ihmal etmedi.

Merhumun 80’li yıllardaki gazetemizde yayınlanan Yozgata ilişkin makaleleri tüm okurlarımız tarafından büyük bir ilgi ile izlenmişti. Onu okuyanlar, onu tanıma fırsatını yakalamışlar ve yazılarına da tiryaki olmuşlardı.

Vefatından sonra “Yozgat var - Yozgatlı yok” yazı dizisini 2.kez yayınladım.

Yozgatlı hemşehrilerimizin bir kere daha okuması gerektiğini düşünerek gazetemizde 3.kez yayınlamaya başlamıştım ki, rahmetlinin değerli oğlu Prof. Sayın Ahmed Güner Sayar’ın sürpriz bir talebiyle karşılaştım.

Babasının bu yerel içerikli yazı dizisini İstanbul’da Ötüken Yayınevi’ne bastırabileceğini söyledi.

Arşivimizden kitabın yayımı için ” Yozgat Var - Yozgatlı Yok’un” tüm dökümünü istedi. Hazırlayıp kendisine ilettim.

İstanbul’da Siyasal Bilgiler fakültesindeki odasında yaptığımız görüşmemizde de rahmetliyi birlikte yadetme olanağını bulmuştuk.

Ahmed Sayar hoca söz verdiği gibi, üstadın son eserinin yayımını da gerçekleştirmeyi başardı.

Her Yozgatlının mutlaka bir kere değil, defalarca okuması gereken “Yozgat var,Yozgatlı yok” özellikle gelecek kuşaklara kaynak oluşturacak bir eserdir.

Herkese tavsiye ediyorum. Her Yozgatlı mutlaka okumalı.

Yozgat Var-Yozgat lı Yok’un devamını yazma görevi de rahmetlinin bana vasiyeti olmuştu.

Kendisine “Yozgat’ı geçmişten bugüne tarihini, siyasal , sosyal , kültürel ve ekonomik evrimlerini yazmak sana yakışır, yeterki sen yaz ben tefrika ederim .”dediğimde “80’e kadar bana, 80’den sonrası da sana yakışır. Bizden sonraki nesillere Yozgatı biz anlatmalıyız. Bu memleketi bizden daha iyi bilen kim var ki “ dediğini daha dün gibi hatırlıyorum.

Ahmed Sayar hocamın “Yozgat Var, Yozgatlı yok”un baskısı tamamlandı”müjdesi bana üstadın vasiyetini tekrar hatırlattı.

Bu eserin devamını mutlaka yazacağım. Allah bana bu eserle birlikte elimdeki diğer eserlerimi de yazacak ömrü verirse tabii..

Yozgat Var - Yozgatlı Yok’un devamında yazmam gereken bütün anektodları kafamda hazırladım.

Yozgatın son 25-30 yılına yani çeyrek asrına damgasını vuran önemli gündem olaylarını..

Yibitaş’ı… Yimpaş’ı. Beset’i.. Organize sanayini.. 4325’i…

Yozgat’ta 12 Eylül ihtilal günlerini..

Yozgat’ın talihini, talihsizliklerini.. Eğitimini.. Kültürel değişimlerini.. Siyasetini.. Yerel yönetimlerini.. Yozgat Belediyesinin tarihe geçecek icraatlarını..

Yine Yozgat’ımızın süregelen Üniversite hikayesini.. Sosyolojik gelişimlerini .. Ekonomisini.. Ticaretini.. Medyasını..

Bizden sonraki kuşakların geleceğini aydınlatmak adına Yozgatın nedenlerini , niçinlerini, kaderini etkileyen artçı depremlerini de yazacağım.

“Baki kalır sahifeyi alemde adımız” niyetiyle yazacağım.

Tarih : 18.10.2008