ŞÜKRÜ KAYAM'IN ARDINDAN

Bazı insanlar vardır.
Doğduğu ve ölene kadar yaşamak istediği kentin “güzel faniler” kütüğüne adını yazdırabilen özel insanlar...
Benim sevecen kalbimin de birbirinden güzel kardeşleri ve birbirinden kıymetli dostları vardır.
İşte onlardan biriydi Şükrü Kayam.
Onu bugün, tüm sevenleriyle birlikte Taşocağı mezarlığındaki aile kabristanlığında, çok sevdiği Yozgat toprağının bağrına ve Yüce Mevlâ’mızın rahmet ve merhametine bıraktık.
Onu, dünya dertlerinin bittiği âleme, yani Hakk’a vuslata uğurladık.
**
Dediğim gibi, o güzel insan kalbimin en kıymetli arkadaşıydı.
Mezarına toprak atarken, her bir kürekte yüreğim ayrı ayrı ve artarak titredi.
Bu satırları yazarken içim hala sızlıyor.
İnsan, sevdiklerini kaybedince ruh dünyası da alabora oluyor.
İnsanın sevdiklerini kaybetmesinin ne demek olduğunu bu duyguları yaşayanlar bilir.
**
Benim 30 yıllık arkadaşım Şükrü Kayam, sevgiye değer ve takdire şâyan bir insandı.
Gülüşünde de samimi ve cana yakın, vefakâr bir dost, güvenilir bir sırdaştı.
O, Yozgat’ın en asil ailelerinden Kayyumzâde Sülalesinin son portrelerinden biriydi.
Dahası, bu kentte “oruç tuttuğu ile bayram etme” sorumluluğuna sahip ender insanlardan biriydi.
Zaten genlerinde var olan o asalet, yaşam biçimine de sinmiş denebilecek kadar...
…ve alnı ak, yüreği iyilik, merhamet ve şefkat dolu bir asalet timsali geldi ve emanetini sahibine teslim ederek ve bizleri  de derin acılar içerisinde bırakarak göçtü bu dünyadan !
**
İşte, bugün şehrimizde giderek nesli tükenmekte olan Yozgat eşrafından böylesine güzel bir insanı daha ebedi yolculuğuna uğurlamanın ızdırabını yaşıyoruz.
**
Ruhun şâd ve mekânın cennet olsun kadim dostum !