Şükrü Erbaş, 1953’te Yozgat’ta doğdu. (Nüfus 01.01.1954) İlk ve ortaöğrenimini bu kentte yaptı. Gazi Eğitim Enstitüsü Sosyal Bilgiler bölümünü bitirdi. İlk şiiri 1978 yılında Varlık dergisinde yayımlandı. 1972-1998 yılları arasında TMO Genel Müdürlüğü’nde çalıştı. Ceyhun Atuf Kansu (1987), Orhon Murat Arıburnu (1996), Ahmed Arif (2002), Ömer Asım Aksoy (2005), 17. Altınportakal (2013), F. H. Dağlarca (2015) ve Behçet Necatigil (2018) Şiir Ödülleri ile Homeros Emek Ödülü (2004), Halkevleri Halkın Hakları Sanat Ödülü (2016), Terakki Vakfı Okulları Öğrencileri Onur Ödülü (2019) sahibi.
1985-1988 yılları arasında Yarın dergisinin yazı kurulunda, 1993-1999 yılları arasında Edebiyatçılar Derneği’nin yönetiminde görev yaptı.
ŞİİRLERİ : Küçük Acılar (1984), Aykırı Yaşamak (1985), Yolculuk (1986), Kimliksiz Değişim (1992), Bütün Mevsimler Güz (1994), Dicle Üstü Ay Bulanık (1995), Kül Uzun Sürer (1996), Derin Kesik (1999), Üç Nokta Beş Harf (2001), Yalnızlık Heceleri (2003), Gölge Masalı (2005), Unutma Defteri (2007), Bağbozumu Şarkıları (2012), Pervane (2015), Yaşıyoruz Sessizce (2016), Kuş Uçar Kanat Ağlar (2018), Otların Uğultusu Altında (2019).
DENEME : İnsanın Acısını İnsan Alır (1995), Gülün Sesi Gül Kokar (1998), Bir Gün Ölümden Önce (1999), Sarkacın Kalbi (2002), Çekilme Suları (2009), Çırpınıp İçinde Döndüğüm Dünya (2020).
SÖYLEŞİ : Eşik Burcu (2010).
