Hatıralarıyla yıkılın köşkler ve Yozgat Devlet Hastanesi

Her geçtiğimizde içinden seslerin geldiği binalar bir gün bakarsınızki yıkılıyor ,

İçininiz hüzün kaplar,ilk basamağından başlayan yaşamlarda kimileri ağlar,kimileri hüzünlüdür,kimileride sevinçlidir.
Evleridir ama yıkalım diyene itiraz etmezler. Birilrinin çıkarı için yıkalım derler. Kocaman apartman daireleri küçük kalmıştır yapanların sayesinde .
Ya O,güzelim köşklerin hali .
Bahçe kapısından sahanlığa her merdiven basamağnda ,bile anılar vardır, sahanlıkta evin hanımlarının mis kokuları,odalara sinen lavanta kokuları sarmıştır evin her yanını ..Zarif hanımlar,güzel genç kızlar büyükanneler her köşeye saklamıştır yaşadıklarını.
Babçesinde güller, hanımelleri,petunyalar sardunyalar ,camların önünde sakız sardunyaları bakar, her sabah evin yaşayanlarına,günaydın der sanki.
Mutfağı ayrı güzeldi. Pişen yemeğin kokusu mis kokan evi,koku sarmasın diye kocaman ocaklar da küçük ateşler yakılıp yemekleri pişiren aşçılar vardı.
Ud çalan büyükanneler ,piyano çalan genç hanımlar köşke ayrı güzellik katarlardı.
Eşlerini akşam sahanlıkta karşılayan eşler ve büyük anneler vardı.
Aşık olmak ayrı güzellikti. Heyecan vardı o zaman..Sevgi de saygı vardı.
Duvarlarda kimi zaman kahkaha sesleri ,kimi zaman hüzün vardı,Can arkasından perde aralığından sevdiğini bekleyen genç hanımlar heyecanlanırdı yolun başında görünce sevdiklerini.
Şimdi ne oldu .Bu güzel köşkü çıkarları için satın alan yabanlar,tüm anıları hiçe saydılar.Köşkün sahipleri artık ruhlarını yollamaz oldu güzelim evlerine.
Şimdi bu mis kokulu konaklarda ,kebap kokuları tavana sinmeye başladılar.
Olsun para kazanıyorlar ya .Tabii ki et kokakacak koca konaklar.
Yakıştı mı beyler, hanımlar canım köşkun evlerin bu hale gelmesi.
Yaşanan tüm anılar yerle bir oldu.Mis kokular et kokusuna terk ettiler yerlerini.
Üzgünüm ,Yozgat Devlet Hastanesinin yıkıldığını duyduğumda ben de böyle üzüldüm .

Kimin çocuğu oldu bu hastanede ,kimimizin yakınları öldü bir odada.. Sevindik üzüldük ,hepimizin anıları da yıkıldı bu hastanede.

Neden değerlerimize sahip çıkmıyoruz neden bu güzelllikleri olduğu gibi asil duruşlarıyla saklamıyoruz .Olmadı bu olmadı yerle bir etmek bir anda;ama yaşadıklarımızı yüreğimizde acıya boğmak daha da kolay sizler için ama dayanamayıp gözyaşlarına dur diyemiyoruz.