KENDİMİ ARAMAK

Bilmiyorum ne kadar oldu sizleri aramadım hatırınızı soramadım .Ancak bu zaman içinde epeyce bir rahatsızlık geçirdim.Ben hala kendimi anne olduğum yaşta görüyor ve o,yaşın huzuru içinde yaşıyormuşum .Oysa ben bir bebek kadar nazik ,bir bebek kadar korunmaya muhtaçmışım.
Saçlarımı tarayacak ,çayımı içecek gücüm yokmuş.
Hastane günlerimi hiç unutmayacağım..Benim yaşamam için çaba harcayan her personele ayrı ayrı minnet duyuyorum.
Nihayet o,kötü günler bitti ben sağlığıma kavuşuyorum .
İyi ki sizler gibi dostlarım ,okurlarım oldu.Sizlerin bana verdiği güçle bu güne geldim.Acaba yine yazabilecek gücüm var mı diye düşündüm hep.
Bugün kendime biraz torpil yaptım ve sizlerle konuşmayı çok istedim.
Bugün Ulu Önder Atatürk'ün belki ölüm yıldönümü ama ,sonsuzlukta yaşayacak büyük lider.Dünya için.Bizler bu güne kadar hep saydık, sevdik,İlkelerini; ilke yaptık, gösterdiği yolda aydınlıkta çocuklara ışık olduk.
Ben sizleri çok sevdim ,Yozgat'lı olmak benim her zaman övünç duyduğum ve asaletin temsil edildiği insanlar olarak bildim hemşehrilerimi.
İyi ki benim hemşehrimsiniz .Hepinize sevgiler.

10,11,2017