SES

Hangi balık susuz yaşar?

Çiçek sevgisiz. İyilik hangi kuşun kanadında uçupta gitti?

Hangi çiçek açmayı unuttu?

Bilinmez..

Kedi fareyle, insan kendiyle uğraşır.

Kanattır uçmalar yaraşır. Kırmak kime yakışır?

Ama nerde, iyilik için savaşan o insanlar nerde?

         Penceremde yağmurun resmi var bugün.. Ne kadar da hırçın ve şiddetli.. Bir an önce toprağa kavuşmanın sabırsızlığı içinde.. Oysaki günler önce bulut olmanın çabası içindeydi. Hayat ne garip arzuların içine sürüklüyor insanı.. Halbuki aynı döngünün içindeyiz. Bir gün bulut olsak toprağa hasretimizden yakınırız, toprak olsak buluta özlemimizi dillendiririz. Su misali geçip giden ömrümüzü bu isteklerle bitiririz.

         Bu isteklerimiz bazen öyle önümüze geçer ki; bakar körlüklerde o anda başlar. Çok vardır böyle yaşamaya alışan insanlar. Yeri gelir öyle bir hal alır ki; ne ses duyarlar ne de bakarlar! Geçip giderler sadece..

Empati yeteneğimizi mi kaybettik? Ya da insan olma özelliğimizi mi?

"İnsan doğmak kolayda insan kalabilmek zor azizim." Bu söz, ne kadar doğru ve anlamlı bir söz..

          Neden mi bu sözler düştü dilime? Kaldırımda giderken sesini duyurmaya çalışan daha bir yada iki haftalık olduğunu zannettiğim bir kedi yavrusuna denk geldim. Duvarın kenarına sığınmış, yalnız tek başına.. Oysa onun şu an anneye ve korunmaya ihtiyacı var. Sesini duyan vatandaşların çoğu sesini duydular ama sadece bakıp geçtiler. Bazen diyorum ki yalnız kalan bu hayvanlar mı yoksa biz miyiz? Biraz düşününce onları böyle sokak ortasında savunmasız bırakan bizsek, çaresizliğimizin resmine de bakıyoruz. Çünkü insanın vicdanının sesini duymadığı her an kendi karanlığının içindedir. O ses susmuşsa etrafında sadece kuru kalabalık vardır. Birine yardım etmek, bu kim olursa olsun insanlıktır. Eğer bunu görmezden gelip geçebiliyorsak, burada bir sorun var demektir. Geçen bir vatandaşın, bir kap su ya da süt bırakması bile bu sessizliğe çığlıktır. Her canlının yaşama hakkı vardır. Hayatı kolaylaştırmak varken zorlaştırmak hiç kimseye yakışmaz.

          Ve diyorum ki; her şey paylaştıkça güzel. Sevgiyi paylaşın, ekmeği paylaşın, suyu paylaşın. Paylaşın ki hayat güzelleşsin. Çünkü dünya güzelleştikçe birlikte yaşadıkça anlamlı...

          Kalın sağlıcakla..