Seydiyarlı Cemo’nun ağıdı

Öğretmenlik yaptığım “Seydiyar Köyü uzun bir vadinin içine yerleşmiş yeşil inci gibidir adeta. Bağlı olduğu Şefaatli ilçesine on üç, Yozgat merkezine otuz km uzaklıktadır. Seydiyar’daki ilkbahar rüzgârların fısıltısında hissedilir ilkin. Bembeyaz duvaklar örtünen ağaçlar, nazlı bir gelinmişçesine edayla salınırlar sanki. Pembe, kırmızı derken en sonunda tabi tonlarına bürünürler onlar da. 
Ağaçlar, çiçeklerin her tonuyla raks ederlerken kokularından sarhoş olan sığırcıklar, tarifi mümkün olmayan namelerle bülbüllere ve kanaryalara inat daldan dala salıncaklar kurarlar yorulmadan biteviye. 
  Seydiyar’daki bir düğünde“Emirdağı-Köprüden Geçti Gelin-Temirağa Halayını” çekenlere imrenmiştim. Zurnanın yanık sesine eşlik eden davuldan çıkan ritme öylesine uyum sağlıyorlardı ki, sanki ustadan ders almış gibiydiler. Hele de Cemo Dayı, ekip başı olan da demeyin seymen ve yengelerin keyfine o zaman! Yaşlı kurdun ağırlamada beden dilini konuşturmasına hayran olmayan, onun yağlık sallayışına “maşallah” demeyen yoktu. 
Sonra bu bilgeyle aramızda sıkı bir dostluk oluştu. Celalettin Dayı, okulu ve öğretmenleri seviyordu, bundan dolayı ayağının biri mutlaka mektepteydi. Onunla kültür alışverişi oluşturmuştuk, birçok halayı ondan belledim. Yanık sesiyle söylediği ezgiler hala kulaklarımdadır. 
Cemo Dayı 1925 yılında Yozgat’ta doğmuş, 1990 senesinde tutulduğu amansız hastalık neticesinde Seydiyar'da  hayata veda etmiştir. Cenaze törenine iştirak ederken, paylaştığımız anılar film şeridince gözümden süzüldü. 
Komşu köy Erkekli’den (tiyatro ve sinema sanatçısı Altan Erkekli’nin sülalesinden),İsmail kızı İkbal’ı gönül defterine yazmış. Bitirim dünürlüğünün ardından epeyce nişanlılık devresi sonrası düğünleri yapılarak dünyaevine girmişler. Hatta düğünde “zirzop” meselesinden seymenler arasında çıkan tartışma, kavgaya dönüşmeden tatlıya bağlanmış. 
Cemo ile İkbal çiftçilikle uğraşıp mutlu bir yaşam sürerken, Hatice, Selahattin, Ayten (Atiş),Fatma isimli çocukları bu saadete taç olmuşlardır. Çevresinde sevilen sima haline gelen Cemo, diğer köyler, il ve ilçe merkezinde de hatırı sayılır unvana kavuşmuştur giderek. Eşinin tekrar hamile kalması sevinçlerini perçinlemiş, ancak karabulutlar çiğdem zamanında başlarına ağmıştır. Abdulkadir adını verdikleri bebeğin doğumunda İkbal’ı yitiren Cemo’nun hanesi temelinden çökmüştür. Senesine annesinin kucağına defnedilen bebeğin ardından, öksüzlerine bakarak yaktığı ağıt ciğerleri dağlamıştır. 
Daha sonra aile büyüklerinin, telkin ve tavsiyeleriyle  Şefaatli İlçesi Kızılkoca Köyünden Osman kızı Şahinde Hanımla hayatlarını birleştirmiştir.

Celalettin Gülhan 1925/1990 Seydiyar Köyünden Mehmet Derviş ve Ayşe oğlu.
İkbal Gühan (Erkekli) 1924/1960 Erkekli Köyünden İsmail ve Zekiye kızı. 

Cemo’nun ağıdı 

Yıkıp viran etme fakir haneyi 
Ufacık yavrular körpelerim var 
Harmana dökmedim daha deneyi 
Ufacık yavrular körpelerim var 

Yar yar yar yar yar kuzularım var 
Çaresiz dertlerim sızlarım var 

Seydiyar Köyümde Yozgat vilayet 
Erkekli'nin beri yüzü ziyaret 
Çiğdem vakti koptu kara kıyamet 
Anasız koyduğun körpelerim var 

Yar yar yar yar  yar kuzularım var 
Bağrımda çaresiz sızlarım var 

Kara Aliler'den Derviş oğluyum 
Avcı değil bir marala bağlıyım 
Ateş düştü sinesinden dağlıyım 
Duvarın dibinde körpelerim var 

Yar yar yar yar  yar kuzularım var 
Diyemem kimseye sızlarım var 

Hatice ağlayıp Ayten’e bakar 
Selahattin Fatma boynunu büker 
Bebeğin feryadı ciğerim söker 
Kapısı kapanmış körpelerim var 

Yar yar yar yar  yar kuzularım var 
Ciğerde yangınım sızlarım var 

 Kaynak kişi :Selahattin Gülhan (1950) Celalettin oğlu 
 Fatma Yaşar Gülhan (1957)Celalettin kızı Ankara’da mukim. 
Yıldız Güner (1932) M.Derviş Gülhan kızı  Şefaatli'de mukim.
Derleyen  :Yusuf Özcan